Búnaðarrit - 01.01.1904, Side 7
3
andann, alþm. Hermann Jónasson, og „Um áburðarauka og
sumarhýsing sauðfjár" í 12. árg. bls. 126 — 130, eftir „B.E.“
Til afsökunar þessari deyfð má færa það, að skólastjóri Torfl
Bjarnason í Ólafsdal hafði áður ritaðyfirgripsmiklaogágæta
grein „Umáburð“í Andvara 10. árl884,bls. 148 — 215. Síð-
astnefuda grein, og einnig hinar fyinefndu, eiga allirbúend-
ur landsins að kynna sór rækilega; á henni er mjög mikið að
græða, og talsvert líka á hinum, einkum á fyrstnefndri.
Mörgu þarf þó enn að auka við efni þessara ritgerða, og um
fram alt þurfa bændur að skýi-a frá reynslu sinni. „Reynsl-
an er ólýgnust. Hún verður jafnan öruggasti kennarinn, og
sönn þekking fæst að eins með tilraunum og reynsiu.
Torfi í Ólafsdal hefir meiri reynslu, meiri þekkingu og
dómgreindíþessu efni, en flestir eða aliir aðrir bændurlands-
ins, er því óskandi,að hann láti enn einu sinni til sín heyra
um land alt. Hugðnæmt hlyti það að vera hverjum manni,
sem nokkuð hugsar um jarðræktina og íslenzkan landbún-
að. Marga góða bendingu mun hann enn geta gefið okkur
ungu, óreyndu bændunum, sem vér vildum fúslega færa oss
1 nyt.
Eg hefi að eins ófullkomna og fárra ára reynslu við
að styðjast, og skrifa því þessar fáu athugas. með þeirri
ósk, að menn geri sér ekki von um mikinn árangur af
lítiili reynslu, og í því trausti, að menn láti þær ekki
letja sig, heldur hvetja til að gefa nýjar og betri bendingar.
Fyrnefndar ritgerðir ætlast óg til að bændur lesi, eða
hafi lesið. Mun eg því eftir föngum halda efni þessara
lína utan aðalumtalsefnis þessara höf., en beina þeim held-
ur að nokkrum atriðum, sem þeir hafa lítið rætt eða lát-
ið óumtöluð.
II.
Bændum landsins og búmannaefnum er það ljóst, að
heyin eru grundvöllur sveitabúanna; bresti þau, hi-ynur
bústofninn. Þeim ætti einnig að vera það ijóst, hve mik-
ill munur er á góðri töðu og misjöfnu útheyi, og hvílík-
ur munur er á því, að afla heyja á töðuvelli kringum bæ-