Búnaðarrit - 01.01.1904, Page 20
16
Áburð, sem þannig er tilreiddur, er bezt að hreyfa
ekki fyr en honum verður dreift á túnið, sem allra smæst
og jafnast, rétt áður en jörðin grænkar, og sæta iagi að
gera það í deyfu eða vætulegu útliti, ef kostur er.
Gott er að hafa mold á flórum í hest.húsum, eink-
um þó, ef ekki verður komist hjá að moka þau út á vet-
urna og láta áburðinn vera úti. Mun þá bezt að gera
nokkuð háan haug, slótta hann utan og jafna svo mold-
inni yfir allan hauginn, meira þó að ofan. Siðau skal
slá hauginn með flötu skóflublaðinu unz hann er vel
sléttur alt um kring. — Þetta er gott að gera í vægu
frosti. — Ekki ætti að moka hvert hús oftar en einu
sinni eða tvisvar á vetri. Hauga þessa væri svo líklega
bezt að hreyfa ekki íyr en þeir væru að mestu leyti gegn-
þíðir á vorin, og dreifa þeim þá þar, sem minst er grænt
í túninu. Þegar tún þiðnar svo á veturna, að ristuþítt
sé á þúfum, getur verið betra að flytja áburðinn strax
út á túnin, og mun þá gefast bezt að dreifa honum
um leið
Eg hefi reynslu fyrir því, að áburður, sem er hafð-
ur inni í hesthúsum allan veturinn og borinn á vorin,
gefur alt að því helmingi meira gras á harðlendu, rækt-
arlitlu túni, en sams konar áburður, sem hefir verið mok-
að út smátt og smátt, og látinn liggja í haug til næsta
hausts.
VIII.
Þegar um áburðinn frá fjósunum er að ræða, má
nota þrens konar aðferðir til að geyma hann andir þaki.
1. Láta má állan áburðinn, fastan ocj fljótandi,
safnast í eina laghelda gryfju undir fjósinu eða utan
viö það.
2. Þurha má þvagið upp með mold og láta það
fylgja fasta áburðinum í áburðarhúsið.