Búnaðarrit - 01.01.1904, Blaðsíða 23
19
minn þarf lika alt að 2/B meira rúm vegna moldarinnar
en þa má, aftur komast af með litla safngrytju.
Þriðju aðferðina, að safna þvaginu sér, hef eg reynt,
og mun því einkum liafa þá aðferð í huga í eftirfarandi
línum.
IX.
Þegar áburðarhús er bygt, þarf að hafa það svo stórt
að í því rúmist öll mykjan úr fjósinu í 6—7 mánuði að
minsta kosti, þó nolckur mold og aska sé borin saman við.
Bera má úr áburðarhúsum haust og vor. Sjaldan mun þó
heppiiegt að 'gjöra það siðar en snemrna í október eða fyr
en seint í apríl. A sumum stöðum og í suinum árum, væri
ómögulegt að fiytja áburðinn svo snemma á vorin. Rúm-
ið í haughúsinu má því ekki vera minna en 180 ten.fet
fyrir hverja kú, sé þvaginu safnað sór, og 250 ten.fet sé
þvagið látið fylgja með. Ef á að bera hrossatað saman við,
þarf enn meira rúm. Ekki má hafa þessi hús mjög veggja
há (djúp), því sé ha'ugurinn djúpur, kemst loftið ekki nægi-
lega gegnum mykjuna, rotnar hún þá siður og verður lakari
voráburður. Best er talið að hafa veggina ekki yfir 5 fet
á hæð, og ákveða stærð hússins þar eítir, því ekki má ætla
sér að bera meir í húsið en veggjafylli. Sé haft bratt ris
á húsinu, og mold eða aska borin samanvið mykjuna, má
auðveldlega bera upp mykjuna og ganga eftir borðum, sem
lögð eru ofan á hana, unz húsið er veggjafult. En sé lít-
ið eða ekkert borið saman við mykjuna, sígur hún fram,
að minsta kosti á sumrin, og er þá ilt að bera hana upp
í húsinu. Ætti því ávalt að bera alla ösku, sam fellur til
í hauginn, og nokkra mold, i hið minsta á sumrin. Til
vetrarins má geyma mold í öðrum enda haughússins.
Áríðandi er að ekki frjósi í haughúsinu, því ef haug-
urinn frýs eða kólnar niður fyrir 5° (á C.) er talið að rotn-
unin hætti. Ef áburðurinn frysi mikið, mætti búast við að
geta ekki náð honum út á vorin, enda kæmi hann þá að
mikið minni notum, og þiðnaði ef til vifl seinna en úti.
*