Búnaðarrit - 01.01.1904, Blaðsíða 25
21
!/2—1 fet á þykt á gólflnu meðan áburðurinn er inni, og
láta moldina fylgja honum, þegar borið er úr húsinu. Mold-
in heldur í sér haugleginum að mestu, og ekki sporast gólfln
eins og opin haugstæði.
Eftir áður sögðu, væri hæfileg stærð haughúsa, þar
sem eru 5 kýr, t. d. 10 fet á vídd og 18 fet á lengd, sé
þvagið sér, en 11X23 fet, só þvagið hirt með. En fyrir
10 kýr t. d. 12X30 fet, eða 14x36 fet; alt miðað við 5
feta veggjahæð. Torfþakin liús með sperru-uppgerð, verða
að vera mjó. Þessi stærð er því að eins nægileg, að ekki
sé höfð lagargryfjá undir sama þaki, sem Torfi gerir þó
ráð fyrir. Fyrir slíka gryfju þarf húsið að vera rnikið stærra,
því mykjan sígur fram og leitaði ofan í gryfjuna, nema
þil eða jafnvel bogadreginn grjótveggur væri til varnar.
Sé gryfja fyrir þvagið undir fjósinu eða annarstaðar, og
dálítið af mold eða ösku borið í hauginn, er engin þörf
fyrir gryfju í haughúsinu. Meiri þörf er fyrir slíka gryfju
þegar þvagið fylgir mykjunni; þó mætti ef til vill spara
rúm með því, að gera grunnar þrór vatnsheldar l — 2 fet
á dýpt í horni eða hornum haughússins, er halli lægi að
og lengst væri autt rúm. Mætti þá ausa þessar þrór, þeg-
ar þörf væri til, og bera úr þeirn í aðrar gryfjur, á tún
eða í kálgarða, þegar það gæti komið að notum. Þegar
hátt væri orðið í haughúsinu, mætti haugurinn síga ofan
í þrórnar, því sé gólf og veggir nógu þétt, gefur lögurinn
sig upp úr haugnum, fyllir holurnar og sest ofan á hann.
Tefur þetta vitanlega heldur fyrir rotnun haugsins, en þó
ekki nema stuttan tíma, áður en hann væri borinn á
vorin.
Hentugra er að liafa niðurgengt í haughúsið frá fjós-
inu, svo áburðurinn sígi ekki fram í dyrnar, þegar hús-
ið fyllist; þó má ekki grafa húsið svo niður, að ekki sé
auðvelt að kom hestum inn og út um útidyrnar. Útidyrn-
ar verða að vera svo stórar, að hestur með vagni eða kláf-
um verði teymdur um þær, án þess að rekast á. Nægir,