Búnaðarrit - 01.01.1904, Side 26
22
að þær séu 4^/2 — 5 fetáhæð og 5—6fetávídd, ef hest-
unum er mörkuð gata í miðjum dyrum, með grjóti eða
spitum. Séu kláfar brúkaðir einungis, má hafa fasta kampa
báðum megin í dyrunum, 2—3 fet á hæð, með mjórri götu
milli þeirra. Seu dyr þessar á enda hússins, er hentugt að
hafa yflr þeim hálfþil og glugga á því, er bezt að hafa
þilið tvöfalt eða kiætt torfi að innan.
X.
Safngryfjnr fyrir lagaráburð ættu að vera til á hverju
bygðu býli, þar sem unt er að rækta einhverjar þurlendis-
jurtir. Sé mögulegt að komast af án þeirra við fjósin, svo
skaðlaust sé, þá er það ekki unt við eldhúsið eða bæina.
Þar feiiur til svo mikill og margvíslegur áburður, sem ó-
hæfil> cr að eyðileggja, eða kasta einhvern veginn á jörð-
ina til lítiis gagns. Þvottaskol aiiskonai og matarseyði,
getur orðið bezti áburður, ef því er safnað í gryfju, sem
það getur rotnað í, — vel reynist líka að hafa salerni yfir
slíkum gryfjum.
"Við fjósin má hafa gryfjur, hvert sem vill inni eða úti.
En hvar scm þær eru gerðar, verður að byrgja þær svo,
að skepnum sé ekki hætta búin, með góðu þaki, svo ekki
frjósi í þeim og á þann hátt, að leysingarvatn renni ekki í
þær. Gera þarf gryfjurnar svoieiðiS, að þær haldi strax öll-
um leginum, sem í þær fer. Séu þær ekki lagheldar, eru
þær verri en ógerðar: Vinnan fer ökki til einskis, heldur til
þess að eyðileggja dýrmætustu efni áburðarins. Ef gryfj-
urnar eru ekki strax gerðar lagheldar, er óvíst og ólíklegt,
að þær verði það nokkurn tima fuilkomiega, og glata menn
þá fleiri eða færri hestum af töðu árlega. Slíkar gryfjur
eru ekki og meiga ekki teljast jarðabót.
í gljúpum moldarjarðvegi, sendnum jarðvegi eða vik-
urbornum, er ónýtt verk að byggja safngryfjur á sama
hátt og algenga húsveggi. Sé ekki mögulegt á slíkum stöð-
um, að ná í nógu mikið af góðri leirmold, hvítleitri, svo