Búnaðarrit - 01.01.1904, Side 52
48
stundum vikulega að vetrinum til þess að skýra fyrir nem-
endunum, með fyrirlestrum og samtali, þau störf, erþeir
taka þátt í, svoþeim verði ljós þýðing þeirra, og hvers vegna
þau eru unnin þannig en ekki öðruvísi. — Ef búnaðarskól-
.arnir væru lagðir niður eða breytt í það horf, sem nér
hefir verið nefnt, mætti fyrst um sinn leigja skólajarðirn-
armönnum, er bæði vildu og gætu tekið að sér kensiu-
staifið.—En að sjálfsögðu yrðu þeir að fá einhvern styrk
til þess að haida piltana, er miðaður væri við þann til-
kostnað, er þessi kensla hefði í för með sér.
Um leið og þannig löguð breyting yrði a búnaðarskól-
unum, þyrfti að sjálfsögðu að koma á fót bóklegu búfræð-
isnámi, og mundi hvergi hentugri staður til þess en í
Reykjavík.
Auk þess að breyta búnaðarskólunum í verklegar
kenslustofnanir, mætti semja við einstaka bændur, er því
væru vaxnir, að taka að sér kenslu í ýmsum verklegum
greinum búnaðarins, gegn einhverri þóknun. Nemendum
liins bóklega búnaðarskóla mætti koma fyrir hjá þessum
bændum að sumrinu, til þess, meðal annars, að læra al-
genga heyvinnu, sætheys- og súrheysgerð, notkun heyskap-
arvéla (sláttuvélar og rakstrarvélar), verkstjórn o. s. frv.
Búnaðarfólag íslands ætti að útvega kenslustaðina, úr.hluta
styrknum til þeirra og hafa umsjón með kenslunni, bæði
hjá þessum einstöku bændum og eins í verklegu búnað-
arskólunum. — Enginn verknemandi mætti vera yngri en
18 ára, og námsskeiðið yrði að vera stutt eða langt, eftir
því, hvaða eða hverskonar verk væru kend.— Hverri verk-
grein fyrir sig sé ákveðinn viss tími, t. d. að þeir, sem
læra plægingar, þurfi 6—8 vikur til þess; þeir sem nema
nautgripahirðingu G mánuði, þeir, sem læra vúja alinenna
jarðrækt, hagnýting áburðar, verkstjórn og fleira, 1—2 ár,
eftir atvikum, o. s. frv.
Auk þeirrar kenslu, sem hér hefir verið minst á, og
.hverjum ungum manni, er stundar landbúnað, er nauðsyn-