Búnaðarrit - 01.01.1904, Síða 81
aðist frágangur á kjöti þvi, er eg ætlaði að sjá um. Eg
hefi enga skýrslu fengið um, hvernig gengið var frá því,
en það sem jafnmest feldi það var, að í tveim tunnun-
um hafði áður verið vín, er oiii keim af sumu kjötinu,
en athugavert er, að kjöt þetta Jéttist um 64 pd., er staf-
aði að nokkru leyti af því, að hæklar voru höggnir af
eftir að viktað var, en eigi settir í tunnurnar, eins og
hefði átt að gera.*
Eg sagði fyrir um, hvernig gengið skyldi frákjötinu
á Seyðisfirði, Húsavík og Blönduósi. Á Húsavík og Seyð-
isfirði var notað gróft salt. (spanskt salt), sem aldrei skyldi
hafa í mikið saltað kjöt, af því að kjötið saltbrennur meira
undan þvi. En af því að hér var eigi mikið saltað, kom
það eigi að beinni sök eða eigi þótti ástæða til að fella
kjötið fyrir það. Þessi 5 pd., er voru í nr. 2 af Seyð-
isfjarðarkjötinu, voru af því, að eitt iær var illa skorið.
Af sömu ástæðu lentu 5 pd. í nr. 2 í kjötinu frá Blöndu-
ósi og var í þremur tunnunum þaðan ekkert annað að
athuga við kjötið.
önnur var ástæðan um fjórðu tunnuna frá Blöndu-
ósi. Eg vildi reyna í einni tunnu, hvað takandi væri í
mál að salta minst. Eg hafði því sömu aðferð, sem eg
hefi haft i mörg ár við bað kjöt, er eg hefi ætlað til heim-
ilisnotkunar að vetrinum og átt heíir að standa í köldu
húsi. Eg saltaði kjötið volgt niður, svo að það félli sem
bezt, og setti í tunnuna 12 pd. af smágerðu salti (iáv-
erpool-salti), sem er það salt, er á að hafa í kjötið, — og
var það haft í alt það kjöt, er eg fór með frá Blönduósi.
í tunnunni voru 273 pd. af dilkakjöti — og var það um
Kjfitið var liiisaltað í tunnurnar af manni, som or vanur að
salta kjöt hér á haustin fyrir hin betri hús hæjarins, og tók hann
oftir vcilju hór frá hækla og framan af svirunum (banakringluna).
Kjötið var valið af sauðnkjöti úr Skaptafellssýslu. Tvær bronni-
vinstunnur voi'u keyptar að, af því að þær hafa einmitt verið
taldar góðar til að salta í. Atiis. ekÁ seljakda. kjötsins.