Búnaðarrit - 01.01.1904, Page 85
81
þét.tara sem kjötið er sett niður, þess minna þarf af salti
og saltpækli í tunnuna og því meiri er þá trygging þess,
að betra verði kjöt.ið. Þá leggst um 3lJa eyrir á hvert
kjötpund fyrir tunnu, farmgjald og framskipun. Ef því
mætti höggva kjötið svo smátt, að 30 pd. ineira kæmist
í tunnuna af kjöt.i en nú er títt, þá verður það einnar
krónu sparnaður á tunnuna. Samt verða hér fyrir oss
þau óþægindi, að þeir, sem taka á móti kjötinu erlendis,
viija lielzt, að hin sama kjötvigt sé í öllum tunnunum..
Þegar ræða er um horfur á kjötsölu frá íslandi, þá
eru þær því miður eigi giæsilegar, meðan eigi er hægt að
koma kjötinu nýju eða kældu á erlenda markaðinn á hent-
ugum tíma. Sú er ástæða til þess, að svo afarmikið er
framleitt af kjöti, sem íslenzkt kjöt verður að keppa við.
Eg ætla liór eigi að tala um þau feikn at ódýru sauða-
kjöti, sem flutt er frosið frá Ástralíu og víðar að til Eng-
iands, því að þar er i rauninni ekki hægt að tala um salt-
kjötsmarkað. Sal^kjöt er einkum haft ofan á brauð, en
til þess nota Englendingar mest „sýitaða" ávexti. En í
Danmörku og Skandínavíu er aðallega notað til þess alls-
konar kjöt, pylsur og ostar. Saltkjöt, er flyzt þangað inn
frá ýmsum stöðum er því keppinautur íslenzka saltkjöts-
ins. Frá Rússlandi og Síberíu flyzt mikið af söltuðu sauða-
kjöti og er mikið af því selt fyrir 15 aura pundið. En
það þykir lakara en islenzkt kjöt, þ. e. a. s., ef íslenzka
kjötið er gott og hreiniega frá þvi gengið.
Búast má við, að vér verðum algerlega að byggja á
saltkjötsmarkaðinum, eins og nú stendur. Yér getum eigi
keppt við sum lönd um niðursoðið kjöt, og kæfu borgar
sig eigi að senda til útlanda. Helzt væri, að pylsugerð
væri rekin af veruiegum mörkum af vel hæfum mönnum..
En þetta er stórmál, sem erfitt er að segja nokkuð ákveðið
um. Það er og hæpið að það svari kostnaði að senda
frá ýmsum stöðum lítið eitt út af rullupylsum, eins og-
nú er gert, einkum til kunningja, ef það ætti að vera til
útsölu. — Yarla munu allir geta búið pylsurnar til svo