Búnaðarrit - 01.01.1904, Blaðsíða 89
85
«ru þar til, fyrir slátruninni, og eftirlitið þarf að vera
mjög gott.
Sumir álíta, að íslenzkt saltkjöt hafi svo mikið óorð
•á sér erlendis, að erfitt verði að ráða hót á því, þótt með-
ferðin verði betri. Engin ástœða er til að óttast slikt.
Fjöldinn veit mikið minna um ísland en það, hvernig far-
ið er með kjötið. Og ef alt kjöt frá íslandi flyttist vel
verkað á markaðinn, hyrfu slikar sagnir af sjálfu sér
sem önnur markleysa.
Vísast þyrfti ísland að hafa sameiginlegt verzlunar-
merki fyrir a)t kjöt. En þá verður að reyna að koma
í veg fyrir ólag það, sem nú er, að saltkjöt frá Rússlandi
•og Síberíu og það kjöt úr nágrenninu, er misheppnast að
selja nýtt, er saltað og selt sem „íslenzkt lambakjöt“.
Mikilsvert atiiði væri og, að kjötið væri flokkað ná-
kvæmlega, þegar það er saltað niður og að hver tegund
væri með sínu merki, er væri óyggjandi að áreiðanleik.
Flestir hafa lagt jafnmesta áherzlu á þetta, þeir er eg
iiefi talað við. Ef þetta væri gert, þá þyrfti eigi nema
að eins að opna tunnuna til að sjá, hvort kjötið hefði
skemzt. Hins vegar verður áður en kjötið er selt til smá-
salanna, skipanna og þeirra, sem eiga að neyta þess, að
flokka það mjög nákvæmlega. Sökum þessa erekkertaf
kjötinu frá íslandi keypt sem nr. 1. Og þótt svo sé, að
•eingöngu sé ágætt kjöt í einhverri tunnu, þá vita menn
það eigi fyrir. Ef t. d. vantar eitt lær eða eitt slag í tunn-
una, þá verður að fá það samkynja annarstaðar frá til
þess, að kaupmaðurinn geti selt tunnuna sem nr. 1.
Skoðanit hafa verið skiftar um, hversu hagkvæmast
væri að ílokka kjöt frá íslandi, og get eg enn eigi komið
með ákveðnar tiilögur í þá átt. Eu auk þess sem verð-
•ur að ilokka kjötið eftir vænieik, gæðum og aldri skepn-
unnar, þá verður kjöt af veturgömlum hrúturn og eldri
■að vera í sérstökum llokki, sömuieiðis illa slátrað og verk-
að kjöt, og enn fremur ósamstætt kjöt þ. e. a. s. þegar
•slög, lær og bringa hafa verið tekin frá.