Búnaðarrit - 01.01.1904, Síða 92
88
í sölurnar fyrir þetta nauðsynjamái. Það ei og ýmsum
vandkvæðum bundið að reka þess konar fyrirtæki á lands-
ins kostnað, og ræði eg því ekki meir um það atiáði að sinni.
Þá skiftir miklu að reyna fleiii leiðir með kjötið en
salta það niður til útflutnings. Eftir því, sem minna berst
■af saltkjöti á markaðinn, því meiri trygging er, að verð-
ið"sé viðunandi. Þó skiftir þetta ekki miklu, neina því
:að eins, að verulegur verðmunur komi fram á stærri stöð-
um, þar sem kjöt er framieitt og flutt út. Nú er eigi
svo iítið, er flyzt af pylsum og niðursoðnu kjöti til lands-
ins. Yæri eigi nauðsyniegt að leggja svo háan innflutn-
ingstoll á þessa vöru, að hann sé nær því sama sem inn-
flutningsbann? Það er athugavert, að sum haust flyzt
mikið af ágætu dilkakjöti útúrlandinu fyrir 14 — 15 au.
pd. eða jafnvel minna. En inn í landið flytjast pylsur,
sem stundum eru úr kjöti. af gömlum húðarklárum, sem
sökum stærðar þeirra o. fl. er mikið ven-a en kjöt af ís-
lenzkum húðarhestum og jafnvel getur kjötið í pylsun-
um verið enn verri tegundar. Pylsur þessar kosta oft
■um 50 aura pundið, og stundum um eina krónu. Brýn
þöi'f er á, að löggjöfin komí í veg fyrir aðra eins þjóð-
arfásinnu og þetta er.
í öllum stærri kauptúnum, einkum þar sem skipa-
ferðir eru tíðastar, verður að reisa sláturhús, reykingar-
og pylsugerðarhús með nauðsynlegum áhöidum og verð-
ur þeim að vei'a stjóinað af manni, er heflr fullkomna
þekkingu í þessu efni. Ekki verður annað séð, en að
svona fyrirtæki fái borið sig vel, svo að líkur séu til að
■einstakir menn eða félög viidu koma því á fót. En ef
það yrði eigi, þá verður hið almenna að hlutast til um
það. Með þessu móti ætt.u landsmenn að geta fengið ó-
■dýrari pylsur, en þeir fá nú frá útlöndum og auk þess
fulla trygging þess, að þær væru úr góðu kjöti. Enginn
efi er á því, að úr vönduðu og góðu kjöti getum vér búið
til ódýrari pylsur en allar nágrannaþjóðir vorar. Sama
•er að segja um gott reykt kjöt. Skipin ættu því hvergi