Búnaðarrit - 01.01.1904, Side 123
119
utan kemur líka ott og einatt gegn um veggina; allir þekkja
torfveggina; þeir drekka í sig vatn eins og svampur og
geta verift vatnsósa i gegn þegar óþurkar ganga, því auk
þess, sem þeir taka á móti meiri pai tinum af því vatni,
sem rignir á hliðar þeirra, fara lika ósköpin öll af vatni
niður í þá að ofan; hið fyrsta, sem þaif að gera til að
koma í veg fyrir þetta, er, að hafa vatnshelt þak út y7ftr
vegginn, og helzt dálítið út. fyrir hann, því framstand-
andi þak hlífir veggnum til rnuna fyrir regnvatni, eink-
um ef hann er ekki hár. Þar sem torfveggur er milli
tveggja húsa og ris til beggja hliðn, eins og altitt er á
bæjum og samstæðum peningshúsum hér á landi, sækir
sórstakíéga mikið vatn niður i veggiim. Það er mjög
erfltt að útbúa vatnshelt þak yflr svoleiðis vegg, svo trygt
sé, og ætti því að forðast slika milliveggi þar sem unt
er. Það eru fleiri veggir en torfveggirnir, sem drekka í
sig regnvatn; grásteinninn reykvízki er með sama rnark
inu brendur; hann drekkur í sig vatn eins og svampur,
og þegar rigning og stonnur stendur upp á 12—14þuml.
þykkan veggúrhonum (eða máske þykkri), þá getur veðrið
hreint og beint lamið vatnið gegnum vegginn, svo það
streymir inn, og menn hafa tekið eftir því, að vatnið fer
aldrei inn um samskeytin milli steinanna, þegar J eir eru
lagðir í steinlím, heldur inn gegnum steinana sjálfa.
Flestir steinar, sem eru notaðir til húsabygginga, líkjast
grásteininum nokkuð í þessu efni, þó fáir séu eins slæm-
ir og hann ; laklega brendur tígulsteinn og mögur steypa
drekka líka i sig vatn, og getur það orsakað raka innan
á veggnum, ef hann er ekki mjög þykkur; úr þessu má
bæta mjög mikið með því að sementhúða vegginn að ut-
an eða hafa sérstaklega þétt iag yzt í honum; sements-
húð er þó sjaldan alveg vatnsheld, svo ekki verður sagt,
liafa þau þó ekki alllitla ókosti, svo að e.g vcrð að álíta, að ckki
só onn lcvst úr þoiiri spurningu til fulls, hvcrnig þök menu eigi
holr.t að brúka liér á lan'di.