Búnaðarrit - 01.01.1904, Side 127
123
gljúpu eða holóttu grjóti, svo sem tígulsteini, grásteini
og steinsteypu, þarf að verja fyrir rakanum að neðan
með því að liafa í þeim vatnsstöðvandi lög. Hin nýja
byggingarsamþykt Reykjavíkur skipar svo fyrir um þetta::
„2—6 þuml. fyrir ofan jarðarflöt eða fyrirhugaða hæð
lians skal leggja í undirstöður allra húsa iag af asfalti,.
tjörupappa, þakhellum í sementi, eða öðru efni, sem
raki kemst ekki í gegnum. í timburhúsum, sem kjall-
ari er ekki undir, má leggja þetta lag ofan á undir
stöðuna. Þar sem kjallari er gerður, skal oinriig
leggja siíkt lag 2—4 þuml. fyrir ofan kjallaragólf, og
skulu þá útveggir asfalteraðir utan milli laganna eða
með öðm móti varðir jarðraka." í þessum ákvæðum
aru aðalatriðin tekin fram, en þó má geta þess, að þar
sem enginn kjallari er, er bezt að leggja hið vatnsstöðv-
andi lag ofarlega eða efst í grunninn; utati á grunninn
sækir sem só mikil væta (snjór, slettur o. s. frv.), og
þess vegna er um að gera að vatnsstöðvandi lagið só
sem efst, til þess að sá raki, sem grunnurinn kann að
sjúga í sig, komist ekki upp fyrir það, upp að veggjum
eða fótstykkjum. Þar sem vandaður kjallari er, sem á.
að vera rakalaus, er bezt að hafa vatnsstöðvandi lag á
öllu gólflnu eða undir því, og er þá sjálfsagt að láta
sama lagið ná út í gegnum veggina, svo það kemur þá
jafnhátt gólflnu eða undir því; sé kjallarinn óvandaðri
og góiflð ekki yatnshelt, er aftur á móti rétt að liafa.
lagið á þeim stað, sem samþyktin fyrirskipar. Á milli
þessara iaga á að bera asfalt utan á útveggi, þ. e, þó
líkiera að eins neðanjarðar, því það er ljótt að bika
grunnana ofanjarðar og má komast hjá þvi; ofanjarðar,
þ. e. frá jarðarfletinum og upp að efra vatnsstöðvandi
laginu, má t. d. komast af með þykka og vandaða so-
mentslníð utan á grunninn, og smyrja asfaiti undir hana ef
þarf. Bezta ráðið til að verja veggi fyrir jarðraka er að hafa
þá tvöfalda, með holi á rnilli, eða með öðrum orðum,
að byggja sérstakan hlifðarvegg neðanjarðar utanvið sjálf-