Búnaðarrit - 01.01.1904, Page 132
því sem áður var sagt, kemur við það fram straumur af
lofti niður með veggnum, og þetta loft er alt að 5 stig-
um kaldara en hitt loftið í herberginu. Sé nú meiri
vatnsgufa i herbergisloftinu, en það sem getur verið í 10a
heitu lofti, (þ. e. 2.3 grömm í hverri teningsaiin), þá gef-
ur það loft, sem kólnar úti við vegginn, vatn frá sér,.
svo að von bráðar er svo komið, að úti við vegginn inni-
heldur loftið ekki nema sem svarar 2.3 grömmum í hverri
teningsalin, en inni í herberginu, þar sem hitinn er 15°,.
inniheldur það máske alt að 3.2 grömmum í hverri ten-
ingsalin. En nú er það eðli gufunnar, eins og hitans,.
að hún dreifir sér jafnt yfir alt það rúm, sem henni
býðst; þess vegna leitar gufan strax út að veggnum. þar
sem minna er fyrir, en þar þéttist hún jafnharðan, og
þetta heldur áfram, þangað til hvergi í herberginu er meiri
gufa eftir, en sem svarar 2.3 grömmum í hverri tenings-
alin; hitt er orðið að sudda á veggjunum. Yér sjáum
af þessu, að til þess að komast hjá rakanum að innan
útheimtist, að loftið inni fái aldrei að taka í sig meira.
af vatnsgufu en það, sem gæti verið í því, þó það væri
alt jafnkalt og hið kaldasta af yfirborði veggjanna. Það
eru þess vegna þrjár leiðir til þess að verjast rakanum
að innan: 1) að gera veggina svo „hlýja“, að mismun-
ur hitans á innra yfirborði þeirra og í herbeigjunum verði
sem minstur; 2) að sjá um, að sem minst vatnsgufa
framleiðist í herberginu, og 3) að hafa svo milda loft-
umrás um herbergið, að loftið inni verði aldrei of nálægt
þvi að mettast af þeirri vatnsgufu, sem þar kann að,
myndast.
Þynstu og köldustu veggirtiir sem vér höfum, eru:
gluggarnir, að minsta kosti þegar þeir eru einfaldir, og;
mismunurinn á hitastigi rúðunnar og herbergisins getur
þess vegna orðið töluverður. Vatnsgúfan sækir þá raest
að gluggunum og þéttist þar, það kemur dögg á rúðurn-
ar; þetta er að því leyti gott, að þá er síður hætt við,.
að rakinn leiti annarsstaðar á veggina, en oft eru svo.