Búnaðarrit - 01.01.1904, Page 135
131
'veggimir suddi; hið eina sem hjálpar, er að hleypa nógu
•oft út gufumettaða loftinu og fá nýtt ioft inn í staðinn.
Veggirnir í eldhúsum og þvottahúsum eiga þess vegna
helzt að vera vatnsheldir að innan, tiinburveggir fernis-
eraðir eða olíumálaðir, og steinveggir olíumálaðir eða lagð-
ir gleruðum hellum að innan.
í íbúðarhúsum verður rakans vanalega fyrst vart bak
við húsgögn (kommóður, skápa o, þ. h.), sem standa við
veggi, og á bak við myndir, sem hanga á veggjunum;
þetta kemur til af því, að á þessum stöðum kemst loftið
ekki eins vel að, til þess að þurka rakann.
Þar sem rakinn einu sinni er kominn, af hverju sem
hann stafar, þá er eina ráðið til að losna við hann, eins
•og oft hefir verið bent hér að framan, að hleypa inn lofti,
•sem hefir í sér litla vatnsgufu og láta það þurka rak-
ann; þetta hreina loft er urn leið bezta ráðið til að fyr-
irbyggja rakann að innan; en hreina loftið er kalt og
verður að hitast upp, og þó sá hiti, sem til þess þarf,
sé tiltölulega lítill, í samanburði við þann hita, sem tap-
ast á annan hátt, er þó upphitun íveruherbergi alveg nauð-
synleg í vetrarkuldum, hversu „hlý“ og vönduð sem hús-
in eru. Húsagerð hór á iandi verður að stefna að því
takmarki, að gera húsin sem „lilýjust", þ. e. að byggja
þannig, að sem allra minst af hita tapist út gegnum veggi,
glugga og þök; en húsagerðin getur samt ekki stefnt að
því takmarki að gera upphitun óþarfa, því hreint loft verð-
ur að komast inn, ekki síður í vönduð hús en óvönduð;
upphitunin getur verið með ýmsu móti, og það er um
að gera að fá hana sem haganlegasta og ódýrasta, en
um það skal eg ekki tala frokar að sinni.