Búnaðarrit - 01.01.1904, Page 136
132
Nýir siðir með nýjum tímum.
Eftir
Villijálm Ujarnarson á Eauðarú.
Danir eru búmenn góðir, þeir hafa flestar kýr í hlut-
falli við fólksfjölda og búa til bezt smjör í heimi. Við'
hljótum margt að geta lært af þeim, sem eru svo rauna-
lega skamt á veg komnir í öliu verklegu.
Eg vil gera hér tilraun með að skýra frá hvernig
mér hetir reynst að fóðra kýr, sein líkast þvi er Danir
fóðra þær, ef ske kynni að einhverjir sem því geta kom-
ið við vildu reyna svipaða fóðuraðferð. Hef eg notað hana
nú í hálft annað ár, eða síðan sonur minn kom heim af
búnaðarskóla í Danmörku og hefir mér gefist sú aðferð
sérlega vel. Einnig vil eg ininnast á fleira búnað við-
víkjandi, sem mér hefir gefist vel, til athugunar fyrir þá
er um búskap hugsa. Það'sem eg skrifa þessu viðvíkj-
andi, byggi eg á því, sem mér hefir virst reynslan benda
mér til og eg hefi sjálfur reynt.
Danir búa við mildara loftslag en við og eru langt
á undan okkur í allri jarðrækt, þriitt fyrir það kaupa þeir
fyrir ógrinni fjár útlent fóður. Árið 1900 keyptu þeir
400 miljónir pund af olíukökum og kaup á þeim vaxa
stórkostlega ár frá ári. Innlenda skepnufóðrið, sem Danir
afla sjálfir, er mest rófur, einkum runkelrófur, sem tæplega
munu þroskast hér á iandi, ræktun þeirra vex stórkost-
lega á ári hverju, því Danir fóðra kýr sínar mest megin
á rófum og olíukökum, hey og hálm gefa þeir víðast
hvar aðallega til kviðfyllis.
Fyrir nokkrum tugum ára var Damnörk hið mesta
kornland. Árið 1870 nam seld kornvara fram yfir að-
keypta 50 miljónum króna, en nú er það þveröfugt og
vantar líklega ekki mikið á að aðkeypt fóður til manna
og skepna nemi jafnmiklu, en nú selja þeir líka smjör