Búnaðarrit - 01.01.1904, Blaðsíða 172
168
legu kenslunni í þá átt sem fi'ummælandi heíir vikið að,
•og einmitt af þeim ástæðum sem hann hefir skýrt tekið
fram. Það mun búnaðarskólunum miklu fremur fundið
til foráttu nú, hvað verklega kenslan: sjálf æfingin og
leiknin, er ófullkomin, heldur en bóklega kenslan.
Um eitt allir samdóma að búnaðarskólamálið þurfi
rækilega endurskoðun. Alþingin hin síðustu hafa eigi
treyst sér að eiga við það, enda amtsráðin til þessa fýrstu
málsaðilar. Á þinginu 1891 var landstjórninni falið að
leita álits og umsagnar sýslunefnda og amtsráða um sam-
•eining búnaðarskólanna. Niðurstaðan varð sú að 6 sýslu-
nefndir vildu hafa einn skóia, 8 vildu hafa þá tvo, ann-
an nyrðra og hinn syðra, en 6 vildu halda öllum fjórum,
og voru flest þau atkvæði úr Vestur- og Austur-amtinu, og
sjálf amtsráðin vildu haida þeim áfram fjórum. Nú hefir
eitt amtsráðið losað sig við sinn skóla, en hæpið er að
Austflrðingar vilji sleppa sínum. Einna almennust mun
sú skoðun að hafa skólana tvo, nyrðra og syðra, og reyna
;að hafa þá myndarlega. Ilugsunin áfram sama að fækka
skólunum, en síðustu árin ryður sér jafnframt meir og
meir til rúms sú skoðun, að greina þurfi sundur verk-
lega og bóklega kenslu, til þess að hvor um sig geti ver-
ið með lagi. í þá átt fer aðallega þessi fundur*.
* Skömmu eftir fundinn barst rœðumanni bréf frá inspokt,-
•or P. Peilborg, þar sem liann fer þeim orðum um búnaðarskóla-
mál vort, að svo framarlega sem því mcgi treysta, að lucgt só
að fá hjá bændum viðsvegar um landið næga verklega kenslu og
æfingu, þá sé sjálfgcfið að sctja upp bókiega búnaðarkenslu í
Reykjavík, það sporið verði að stíga. Hann getur þess,’ að um
miðja öldina bafi bóklegt og verklegt vorið greint að í Dan-
mörku, og miðar við það er prófessor S. B. Jörgensen hóf land-
búnaðarfyrirlestra sína við pólitekniska skólann, og styrkti Bún-
aðarfélugið danska bann til þess. [Landbúnaðarháskólinn stofn-
aður með lögum 1856]. Áður liafði eingöngu verið að ræða um
búnaðarkenslu, þar sem saman fór bóklcgt og verklegt. Breyt-
ingin kemur að sjálfsögðu, er vér erum pví vaxnir að taka hcnni,