Búnaðarrit - 01.01.1904, Síða 173
Jón Jónatansson bústjóri kvað skólamálið veravanda-
síunt, það þyrfti því að ræðast og athnga.st sem rækilegast.
Núverandi skólar gætu ekki veitt verklega og bóklega
kunnáttu svo í góðu lagi væri, þar væri hlaðið of miklu
ú einn mann, þó væri nú svo komið, að dálítill snefill
af þekkingu væri farinn að færast. út um landið. Það
mundi geta orðið skortur á verklegum kenslustöðum; væri
því mjög vel til fallið að halda búnaðarskólunum áfrarn
sem fyrirmyndarbúum, skólajarðirnar allar væru bæði
■stórar og góðar. Breyting væri gerð á Hólaskóla. Taldi
ræðumaður nægilegt, að einn bóklegur skóli væri fyrir
land alt, en hann ætti að vera i Reykjavík.
Guðjón Guðmundsson búfræðiskand. sagði að langt
væri síðan að óánægja með búnaðarskólana og búfræð-
ingana frá þeim, hefði vaknað, og eftir því, sem sér virt-
ist, væri þessi óánægja, stöðugt að aukast, og það eitt
ætti að vera nægjanlegt til að sannfæra menn um, að
nauðsynlegt, væri að gera einhverjar verulegar umbætur
og breytingar á búnaðarskólum vorum. Hann áleit þó,
að búnaðarskólarnir hefðu leyst verk sitt vonum framar
vel af hendi. Fyrirkomulag þeirra hefði að ýmsu ieyt.i
verið óheppilegt og þeir hefðu stöðugt verið sveltir. Land-
stjórnin hefði vanrækt að sjá þeim fyrir góðum kenslu-
kröftum, og það væri hreinasta hending, hvað við hefð-
um yfirleitt verið hepnir með að fá góða skólastjóra.
Að því er sameiningu skólanna snerti og fiutning
bóklegu kenslunnar til Reykjavíkur, þá væri ýmislegt, sem
mælti bæði með og móti. Sér hefði lengi fundist og
íindist jafnvel enn eitthvað óeðlilegt í, að flytja búnaðar-
skólana í kaupstað. Við nánari athugun sæi hann þó,
að kostirnir við að flytja bóklegu búnaðarkensluna til
Reykjavíkur væru margir og stórir, sérstaklega yrði kensl-
an bæði ódýrari og betri, og nemendurnjr næðu meiri
-eða með eigin orðum Foilbergs : „Dot er kun ct Tidsspörgs-
maal, naar Sagen er moden“.
12