Búnaðarrit - 01.01.1904, Side 196
192
við um stuud með því að smyrja þaklakki á þaur
einkum á öll samskeyti og naglahausa, þá dugar það
aldrei til lengdar, ef naglarnir standa utarlega í borð-
unum. Eins og áður er sagt, er bezt að borðin í súð-
inni séu sem mjóst — því mjórra sem bcrðið er, því
minna lireifast kantar þess þótt viðurinn þorni — en
aðalatriðið er samt að láta naglaraðirnar koma sem
næst því í miðju borðanna; það borgar sig að láta lengj-
urnar skara um meira en l1/^” ef þarf, eða þá að rennna
sundur borðum eftir endilöngu og hnitmiða svo borða-
breiddina, að allar skarir lendi á miðjum borðum.
Þegar búið er að leggja pappann, ‘er næst að Irilca
þakið, og má, eins og áður er sagt, brúka til þess ann-
hvort soðna koltjöru, eða sérstaklega tilbúið þaklakk eða
þakbik. Yanalega þarf að hita bikið og strjúka því heitu
á þakið, og er þá bezt að hita það í potti á hlóðum úti,.
og bei'a það upp á þakið í blikkfötum jafnóðum og það
er brúkað. Það er mjög óvarlegt að búa til hlóðir og
kynda potta uppi á Jþakinu sjálfu, en til eru sérstakir
ofnar, sem má kynda uppi á þakinu, án þess að veru-
leg eldhætta sé að. Bikinu skal strjúka jafnt um ait
þakið, og er bezt að biklagið sé ekkí mjög þykt. Siðan
er vanalega stráð hreinum og þurrum sandi á þakið, og
verður að gera það á meðan bikið er lieitt. Sé þak'
bikið gott, er þó iíklega réttara að sleppa sandinum, því
að hann gerir þá meira ógagn en gagn; það þarf nefni-
lega að bika þakið öðru hvoru, til þess að halda því við,
og sé sandi stráð yfir í hvert skifti, þá myndar bikið
og sandurinn með tímanum þykka og harða skán ofan
á pappanum, en þessi skán er ekki vatnsheld, og gerir þvi
fremur ógagn en gagn, auk þess sem henni er hætt við
að springa í veðrum og frosthörkum, og þá er hún bein-
línis til skemda. Pappinn endist bezt og heldur betur
vatni, ef hægt er að haida honum símjúkum, og það'
tekst bezt með því að smyrja á hann hæfilega oft þunnu