Búnaðarrit - 01.01.1904, Síða 200
]96
búnað, sem er sá sami, hvort sem þakið er á listum
eða án lista; þessi útbúnaður getur verið með ýmsu
móti, t. d. eins og 6. mynd sýnir, þar sem um múr-
aðan reykháf eða steinvegg er ræða: í krikann, þar
sem súðin mætir reykháfnum, skal leggja lista eða ská-
borð, og láta pappann ná upp yflr listann að reykháfnum -r
síðan skal leggja þakræmu, sem að ofanverðu gengur inn
á milli tveggja laga í hleðslunni, en að neðanverðu þekur
skáflöt listans, og skal líma hann þar við pappalengjuna
með asfalti eða þaklakki, og negla síðan. Gott er að
næsta lag fyrir ofan þau
samskeyti í hleðslunni,
sem þakræman gengur
inn í, standi dálítið lengra
út, eins og myndin sýnir,
því að það hlífir þakræm-
unni. Þar sem reykháfur
stendnr upp ur súð, þarf
iistinn eða skáborðið í
kverkinni að ofanverðu
við reykháflnn að hall-
ast til beggja hliða, svo
að vatn geti runnið úr
kverkinni viðstöðulaust;
iistinn þarf að vera þykkri, eða borðið breiðara, í miðj-
unni en til endanna. Haidbetri umbúnað má fá með því
að brúka sínkplötur fyrir þakræmur, í stað pappans, og
er sjálfsagt að gera það þegar um vönduð þök er að-
ræða.
í þekjukverkum, þar sem tvö ris mætast, þarf sömu-
leiðis sérstakan og vandlegan umbúnað, til þess að vatnið
komist ekki niður þar. Fyrst skal leggja lista eða borð
í kverkina, eftir henni endilangri, og gæta þess að nógur
haili sé fyrir vatnið, svo að það geti runnið burt; síðan
skal tviþekja kverkina, eða botn hennar, með vænum