Búnaðarrit - 01.01.1904, Side 208
204
súðinni eða rönd innri pappalengjunnar (sjá 9.
mynd), því að ef bik kemst í súðina, er mjög hætt við
tjörulykt inni, einkuin ef heitt er.
Þegar er búið að leggja pappann og bika hann, skal
bera á þakið alt að x/2 þuml. þykt lag af grófum sandi; í
útlöndum er altítt að bera þar ofan á 2—3 ” þykt lag af leir-
blandinni möl, en betra er þó að hafa grasvöxt á þekjunni,
og er þá bezt að tvíþekja með góðu vallartoifi (túnþökum).
Það er ekki gott að segja hve þykt torflð eða gróðrar-
lagið á að vera, því að það er undir veðráttu og hirð-
ingu komið, en torfið á að
vinna það tvent, að gera
þakið hlýtt og að verja
pappann fyrir áhrifum veðurs
og sólskins, og þess vegna
þarf torfþakið að vera vel
þétt; hægast er að halda
því þéttu með því að halda því í almennilegri rækt,
hafa það svo þykt að það brenni ekki of fljótt í þurk-
um, bera á það og slá það á hverju ári, og passa upp
á að vökva það þegar iangvinnir þurkar ganga, svo að
það skemmist ekki; þakið ætti ekki að heita torfþak,
heidur vallarþak.
Það er mjög áríðandi að ganga svo frá dropskörum,
þakrennum, reykháfaumbúnaði og því um liku, að það
sé sem varanlegast og þurfl sem minst viðhald, því að
þegar þakið sjáift þarf ekkert viðhaid, er hætt við að
hitt, sem minna ber á, iendi í undandrætti og hirðuleysi.
Á þakbrúnum þeim, sem vatnið á að renna niður
af, þarf að vera torfhald, sem heldur þekjunni og tekur
á móti vindinum, en vatnið verður þó að hafa greiðan
gang undir torfhaldið; þetta má t. d. vera eins og 10
mynd sýnir: Innra pappalagið nær fram jafnt þakbrún-
inni; utan á það er lögð 8” breið ræma úr sínki eða
galvaniseruðu járni, negld á súðina gegnum pappann og
9. mynd.