Búnaðarrit - 01.01.1904, Side 235
231
Enn um vírgirðingar.
Túngirðingalögin gerðu ráð fyrir því, að landstjórnin'
semdi reglugerð um girðingar, samkvæmt þeim lögum,
og eyðublöð undir skýrslur þeirra manna, er sýslunefndir
kveða til að skoða girðingastæðin og gefa leiðbeiningar
um fyrirkomulag girðinganna.
Þessi reglugerð kom í Stjórnartíðindunum siðastliðið
vor, og hafa sýslumenn ásamt henni fengið eyðublöðin eða,
skýrsluformin til útbýtingar á meðal skoðunarmanna.
Búandi, sem nota vill lánsheimild laganna til að
girða t.ún sitt á næsta ári, snýr sór þá fyrst til skoðun-
armannsins til að fá givðinguna mælda og ákveðna, og
eftir að skoðunin er farin fram, útvegar oddviti sýslunefndar
girðingarefnið samkvæmt ákvæðum laganna, og eigi getur
það orðið réttarskerðing fyrir neinn, þó að einhver sýslu-
nefnd hafi enn eigi nefnt til skoðunarmann eða skoðun-
armenn í sýslunni; það eru bara aukin um.svif fyrir þann,
sem nota vill lögin í þeirri sýslu, að þurfa fyrst að snúa
sér til sýslunefndaroddvitans til að fá skoðunarmann út-
nefndan.
Búnaðarfélag íslands gerði frumvarp að reglugerð-
inni eftir áskorun frá stjórnarráðinu, og hafði stjórn fé-
lagsins það fyrir augum, að aðaltilgangur túngirðingalag-
anna næðist, að fullkomin vörn fáist fyrir öllum búpen-
ingi, jafnt sauðfé og stórgripum, en slíkar túngirðingar
hafa eigi áður verið til hór á iandi.
Ekki þótti fært að heimta gildari járnteina en und-
anfarið hafa flutst og verið notaðir, s/8 þuml. að þvermáli,
en það sett lágmarldð, þeir „mega ekki vera rírari". Um
járnstólpana, sem panta má, vínkilbeygðu og flötu, var
eigi nánar ákveðið en að þeir væru mun sterkari en
teinarnir. Bilið á milli gadda var sett 4—5 þuml. til þess