Vikuútgáfa Alþýðublaðsins - 04.02.1932, Blaðsíða 1

UQDDflðD
Vlkiaá. t g á ! a.
4. febr. 1932.
.Gefíð út af Alþýðuflokknum.
6.-7. tbl. VI. árg.
Keflavík.
Það fór mjög aö vonum, að
MorgunblaSið skyldi taka upp
vörn fyrir hið glæpsamlega og
©lapræðislega verk nokkurra kefl-
vískra vélbátsformanna, að taka
Sormann verklýðsfélagsins í
Keflavík með valdi og flytja hann
"til Reykjavíkur.
Pað hefir komið fyrir nokkrum
sinnum hér i Reykjavík, að þeg-
«r hundrað menn hafa lagt niður
vinnu, að pá hefir verið blakað
við einum eða tveeim mönnum,
aem ekki skildu hvað um var að
vera, eða höfðu svo rikan þræis-
¦6tta, að þeir þorðu ekki að taka
þátt í kröfum stéttarbræðra
sinna.
En hvað tíefir Morgunblaðið
sagt þá? Það hefir hrópað upp
:wm atvinnufrelsi, vitnað í stjórn-
arskrána og aðrar lagasetningar.
Xn nú þegar maður er rifinn út
4r atvinnu sinni, sem hann er bú-
ínn að stundja í heilt ár, og flutt-
ur með valdi meira en þing-
mannaMð, þá er ekki mikið hjá
Mogganum um að lögin eigi að
yera í gildi, Þá er þetta alt gott
og réttmætt, þó eina orsökin ril
þess að þetta ofbeldisverk sé
framið, sé það, að maðurinn, sem
sim er að ræða, er forgöngu-
maður verklýðssamtakanna í
Keflavík.
Deilan er því um það, hvort
verkalýðurinn í Keflavík til sjós
og lands eigi að hafa sama rétt
og verkalýður annars staðar á
iandinu tii þesis að semja sem
heild við atvinnurekendur, þ. e.
hvort hann eigi að hafa rétt til
þess að hafa verklýðsfélag eða
ekki.
Það var tilætlun manna þeirra,
¦ er beittu Axel Björnsson ofbeld-
dnu, að ganga þar með málli bols
og höfuðs á verkiýðsfélaginu í
Keflavík, það er: þeir ætluðu sér
að taka einhvern sjálfsagðasta
rétt af keflviska verklýðnum og
það rétt, sem mgjra að segja flest-
ir íhaldsmenn viðurkenna. Því fá-
ir íhaldsmenn munu vilja taka
undir með málgagni sínu Mogga
um að verkamenn eigi ekki að
hafa rétt til þess að mynda verk-
lýðsfélög.
Glapræðisverk var tiltækið af
því þeiT áttu að vita hvað það
þýddi að verklýðsfélag Keflavík-
ur er í Alþýðusambandinu, það
er, að að baki verkamanna í
Keílavik stendur sameinuð al-
þýða íslands, og að svona tiltæki
gat engin önnur áhrif haft en að
Axel Björnsson,
formaður Verklýðsfélags
Keflavíkur.
auka samhuginn með verkalýðn-
iam í Keflavík.
Alþýðusambandið er nýlegabú-
ið að vinna deilu fyrir verka-
lýðinn á tveim stöðum úti á
landi, og því fyr sem útgerðar-
mannafélagiö í Keflavík semur
um kaupgjaldið þar, þvi fyr
gleymist frumhlaup það, er fé-
lagið lét heimskustu eða fáfróð-
ustu meðlimi sína leiða sig út í.
En jafnvel þessir umgetnu
heimskustu eða fáfróðustu með-
limir ættu að geta séð, að út-
gerðarmannafélagi Keflavíkur er
ekki fært að etja kappi við Al-
þýðusamband íslands.
Eiturbyrlunarmál eitt mikið er
nú mjög talað um í Sviss. Saga
málsins er þessi: Max Riedel
læknir var giftur Idu Schnewlig,
en skildi við hana árið 1924 og
fór að búa með Antoniu Guala,
en næsta ár á eftir giftist Riedel
aftur hinni fráskildu konu, og
fór sú vígsla fram meöan Antonía
var fjan'erandi. Þegar hún kom
svo heim, brá henri heldur en
iskki í brún, en þær urðu ásáttar
um það, konurnar, að lifa saman
í sátt og samJyndi. En nokkru
seinna urðu hjónin mjög ósátt.
Litlu síðar varð frúin fárveik og
lézt. Kom í ljós við læknisskoðun,
að hún hafði etið arsenik-eitur.
Læknirinn og Antonía voru tekin
höndum, ákærð og dæmd eftir
milíil málaferli í 20 ára fangelsi.
Ýmsir álíta að hér hafi verið um
sjálfsmoTð að ræða, og er því
búist við að malið verði tekið
fyrir- til nýrrar rannsóknar bráö-
lega.
Glæpa" aðdróffunum Morgumblaðs*'
ins og kefivískra útgerðarmanna
hrundið með vitnaleiðslum og
opinberri rannsókn.
„Stói'a bomban".
Einhver vi'ðbjóðs:legasti blettur-.
inn í stjórnmála- og verklýðs-
samtaka-sögu þessa lands mun
verða kal'.aður „keflvíski glæpur-
inn". Menn munu það lengi í
minnum hafa, er keflvískir at-
vinnurekendur ákærðu íuMtrúa
verkamanna fyrir að hafa vísvit-
andi myrt fjóra sjómenn, og í-
haldsblöðin, bæði Morgunblaðið
og Vísir, gleyptu við þessu sár-
fegin og reyndu að gera þetta
sem allra senniiiegast fyrir aug-
um lesenda sinna.
Með þessari ákæru ærluðu at-
vinnurekendumir í Keflavík og í-
haldsblöðim sem verjendur þeirra
að reyna að snúa þeirri samúð,
sem verkalýður og öll alþýða í
Keflavík nýtur hjá öllum siðuð-
um og réttsýnum mönnum, hvar
sem er á landiinu, upp Í hatur til
fulJtrúa verkamanna.
En það fór með þetta mál eins
og geðveikismálið fræga. „Stóra
bomban" sprakk í höndum þeirra,
sem báru hana, og lagði þá flata í
sorpið fyrir fætur fjöldans. ;
Morgunblaðið varð fyrst til að
afsanna róg sinn og ásakanir
rneð sífeldu ofaníáti og nýjum
og nýjum sögum um ástæðurnar
að hvarfi vb. Huldu, sem urðu
lygiilegri og fyrirlitlegri, því fleiri
sem þær urðu.
En þótt sannað sé, að glæpaað-
dróttun þessara íhaldsmanna var
algerlega röng frá rótum, þá
heldur Mgbl. áfram að nota hana
til að beina athyglinni frá kjarna
KeflavíkurdeLlunnar, sem er sá,
hvort verkamenn eigi að hafa rétt
til að segja eitt einasta orð uro
kaup sitt og kjör sín.
Undanfarna daga hefir nákvæm
lögreglurannsókn farið fram um
veru vélb. Huldu hér í Reykjavík
og burtför bátsins héðan. Verð-
ur hér á eftir skýrt frá þessu
samkvæmt lögreglubókunum.
AVskiftl VerkamálaFáðlsins
af bátnnm.
¦ Eins og margoft er búið að
skýra frá hér í blaðinu, hafði
verkamálaráðið engin afskifti af
vb. Huldu. Enda kemur það l]ós-
lega fram við yfirheyrslur á þeim
Héðni Valdimarssyni, Jóhönnu
EgHsdóttur, Jóni A. Péturssyni og
27. jan.
Ólafi Friðrikssyni. Vissu meira að
segja sum þeirra alls ekki að
þessi bátur væri tii, fyr en hið
hlægilega og heimskulega morð-
áburöarskeyti kom frá vesalings
útgerðarmannastjórninni í Kefla-
vík.
Þessir fjórir félagar, sem að
ofan getur, bera það öli fyrir
réttinum, sem fyr er sagt hér í
blaðinu, og þarf því ekki að rekja
það nánar.
. líl , l»i.' ;• :'
Sverrir Bpiem.
Fyrir lögregluréttinum mætti
Sverrir Briem, starfsmaður hjá
Olíuverzlun Islands, sem útgerðar-
mennimir verzla við. Segist Sverr-
ir hafa ekið þeim Páli Magn-
úsi Pálssyni, formanni á vb.
Huldu, og Agli Jónassyni, form.
á vb. Braga, vestur í Slipp. Barst
þá í tal mjlli þeirra formann-
anna um oliu fyrir bátana, þann-
ig að EgiiM á Braga talaði um,
að sig vantaði olíu. Sagði Páll þá,
að það gerði ekkert til, þvi hann
hefði það mikla olíu, að hann
gæti látið Egil fá olíu til heim-
ferðarinnar.
GnðmnndnF GnðbjðFnsson
uf Keflavik.
Einn af þeim, sem yfirheyrðir
hafa verið, er Guðm. Guðbjörns-
son, form. á vb. Merkúr úr Kefla-
vik.
Segist Guðm. hafa búið með
form. á Huldu í Hótel Hekliu
og kveðst hann hafa fylgt Páli
til skips, er hann fór. Guðmund-
ur sagðist aldrei hafa orðið var
við, að árásir væru gerðar á bát-
inn eða nokkurn annan bát, og
ekki kveðst hann heldur hafa orð-
ið var við, að hótanir um slíkt
væru hafðar í frammi. Um það,
hvort bátinn hafi vantað nokkuð,
veit hann ekki með vissu, en tél-
ur hins vegar formanninn vera
miklu gætnari mann en svo, að
hann fari úr höfn án nægs út-
búnaðar.
ÞÖFbalInF Einapsson,
fopm. á v.b. Uðafossi, 1
mætti og fyrir réttinum, og er
rétt að geta þess, til þess að fólk
haldi ekki að þessi maður sé að
hlífa fulltrúum verkamanna fyrir
ofsóknum og áburði Mgbl. og
keflvjskra útgerSarmanna, að