Vikuútgáfa Alþýðublaðsins - 04.02.1932, Síða 1

%
4. febr, 1932.
v l’i I
í I ‘
Keflavík.
ÞaÖ fór rajög að vonum, að
Morgunblaðió skyldi taka upp
vörn fyrir hiö glæpsamlega og
glapræðislega verk nokkurra kefl-
vískra vélbátsformanna, að taka
formann verklýðsfélagsins í
Kefiavík með valdi og flytja hann
"lil Reykjavíkur.
Það hefir komið fyrir noklírum
sinnum hér í Reykjavík, að þeg-
nr hundrað menn hafa lagt niður
vinnu, að þá hefir verið blakað
við einum eða tveeim mönnum,
sem ekki skildu hvað um var að
vera, eða höfðu svo ríkan þræls-
étta, að þeir þorðu ekki að taka
þátt í kröfum stéttarbræðra
sinna.
En livað hefir Morgunblaðið
segt þá? Það hefir hrópað upp
wm atvinnufrelsi, vitnað í stjórn-
nrsltrána og aðrar lagasetningar.
Bn nú þegar maður er rifinn út
úr atvinnu sinni, sem hann er bú-
ínn að stunda í heilt ár, og flutt-
ur með valdi meira en þing-
mannaleið, þá er ekki mikið hjá
Mogganum um að lögin eigi að
vera í gildi. Þá er þetta alt gott
og réttmætt, þó eina orsökin til
þess að þetta ofbeldisverk sé
framið, sé það, aö maðurinn, sem
ani er að ræða, er forgöngu-
maður ver k 1 ýð ssamt aka n na í
Keflavík.
Deilan er því um það, hvort
verkalýðurinn í Keflavík til sjós
og lands eigi að hafa sama rétt
og verkalýöur annars staðar á
landinu til þess að semja sem
heild við atvinnurekendur, þ. e.
hvort hann eigi að hafa rétt til
þess að hafa verklýðsfélag eða
ekki.
Það var tilætlun manna þeirra,
er beittu Axel Bjömsson ofbeld-
inu, að ganga þar með málli bols
og höfuðs á verkiýðsfélaginu í
Keflavík, það er: þeir ætluðu sér
að taka einhvern sjálfsagðasta
rétt af keflvíska verklýðnum og
það rétt, sem mcira að segja flest-
ir ihaldsmenn viðurkenna. Þvi fá-
ir íhaldsmenn munu vilja taka
undir með málgagni sínu Mogga
um að verkamenn eigi ekki að
hafa rétt til þess að mynda verk-
iýðsfélög.
Glapræðisverk var tiltækið af
því þeir áttu að vita hvað það
þýddi að verklýðsfélag Keflavík-
ur er i Alþýðusambandinu, það
er, að að baki verkamanna í
Keílavík stendur sameinuð al-
þýða íslands, og að svona tiltæki
gat engin önnur áhrif haft en að
.Gefið út af Alþýðuflokknum.
6.-7. tbl. VI. árg.
Glæpa~ aðdrótfuiinm Morgaiablaðs~
ins og kefivískra útgerðnrmanna
hrundið með vitnaleiðslum og
opinberri rannsékn.
Axel Björnsson,
formaður Verklýðsfélags
Keflavíkur.
auka samhuginn með verkalýðn-
«m í Keflavík.
Alþýðusambandið er nýlegabú-
ið að viona deilu fyrir verka-
lýðinn á tveim stöðum úti á
landi, og því fyr sem útgerðar-
mannafélagiö í Keflavík semur
um kaupgjaldið þar, því fyr
gleymist frumhlaup það, er fé-
lagið lét heimskustu eða fáfróð-
ustu meðlimi sína leiða sig út í.
En jafnvel þessir umgetnu
heimskustu eða fáfróðustu með-
limir ættu að geta séð, að út-
gerðarmannafélagi Keflavíkur er
ekki fært að etja kappi við Al-
þýðusamband íslands.
Eiturbyrlunarmál eitt mikið er
nú mjög talað um í Sviss. Saga
málsins er þessi: Max Riedel
læknir var giftur Idu Schnewlig,
en skildi við hana árið 1924 og
fór að búa meÖ Antoniu Guala,
en næsta ár á eftir giftist Riedei
aftur hinni fráskildu konu, og
fór sú vígsla fram meöan Antonía
var fjarverandi. Þegar hún kom
svo heim, brá henni heldur en
pkki í brún, en þær uröu ásáttar
um það, konurnar, að lifa saman
í sátt og samiyndi. En nokkru
seinna urðu hjónin mjög ósátt.
Litlu síðar varð frúin fárveik og
lézt. Kom i ljós við læknisskoðun,
að hún hafði etið arsenik-eitur.
Læknirinn og Antonía voru tekin
höndum, ákærð og dæmd eftir
milíil málaferli í 20 ára fangelsi.
Ýmsir álíta að hér hafi verið um
sjálfsmorð að ræða, og er því
búist við að málið verði tekið
fyrir- til nýrrar rannsóknar bráð-
lega.
„Stóra bomban“.
Einhver viðbjóðslegasti blettur-
inn í stjórnmála- og verklýðs-
samtaka-sögu þessa lands mun
verða kal'.aður „keflvíski glæpur-
inn“. Menn munu það lengi i
minnurn hafa, er keflviskir at-
vinnurekendur ákærðu fulltrúa
verkamanna fyri.r að hafa vísvit-
andi myrt fjóra sjómenn, og í-
haldsblöðin, bæði Morgunblaðið
og Vísir, gleyidu við þessu sár-
fegin og reyndu að gera þetta
sem allra sennitegast fyrir aug-
um le&enda sinna.
Með þessari ákæru ætluðu at-
vinnurekendurnir í Keflavík og í-
haldsblöðin sem verjendur þeirra
að reyna að snúa þeiirri saniúð,
sem verkalýður og öll alþýða í
Keflavík nýtur hjá öllum siðuð-
um og réttsýnum mönnum, hvar
sem er á landinu, upp í hatur ti!
fulltrúa verkamanna.
En það fór með þetta mál eins
og geðveikismáLið fræga. „Stóra
bomban“ sprakk í höndum þeiirra,
sem báru hana, og lagði þá flata í
sorpið fyrir fætur fjöldans.
Morgunblaðið varð fyrst til að
afsanna róg sinn og ásakanir
með sífeldu ofaníáti og nýjum
og nýjúm sögum um ástæðurnar
að hvarfi vb. Huldu, sem urðu
lygiJegri og fyrirlitlegri, því fleiri
sem þær urðu.
En þótt sannað sé, að gLæpaað-
dróttun þessara íhaldsmanna var
algeriega röng frá rótum, þá
heldur Mgbl. áfram að nota hana
tiil að beina athyglinni frá kjarna
Keflavíkurdeílunnar, sem er sá,
hvort verkamenn eigi að hafa rétt
til að segja eitt einasta orð um
kaup sitt og kjör sín.
Undanfarna daga hefir nákvæm
lögreglurannsókn farið fram um
veru vélb. Huldu hér í Reykjavik
og burtför bátsins héðan. Verð-
ur hér á eftir skýrt frá þessu
samkvæmt lögreglubókunum.
Afskifti Verkamálaráðisins
af bátnum.
Eins og margoft er búið að
skýra frá hér í blaðinu, hafði
verkamálaráðið engin afskifti af
vb. Huldu. Enda kemur það ljós-
lega fram við yfirheyrslur á þeim
Héðni Valdimarssyni, Jóhönnu
Egilsdóttur, Jóni A. Péturssyni og
27. jan.
Ölafi Friðrikssyni. Vissu meira að
segja sum þeirra alls ekki að
þessi bátur væri til, fyr en hið
hlægilega og heimskulega morð-
áburðarskeyti kom frá vesalings
útgerðarmannastjórninni í Kefla-
vík.
Þessir fjórir félagar, sem að
ofan getur, bera það öll fyrir
réttinum, sem fyr er sagt hér í
blaðinu, og þarf því ekki að rekja
það nánar.
...líl.
Sverrir Briem.
Fyrir lögregluréttinum mætti
Sverrir Briem, starfsmaður hjá
Olíuverzlun íslands, sem útgerðar-
mennirnir verzla við. Segist Sverr-
ir hafa ekið þeim Páli Magn-
úsi Pálssyni, formanni á vb.
Huldu, og Agli Jónassyni, form.
á vb. Braga, vestur í Slipp. Barst
þá í tal mjlli þeirra fonnann-
anna um oliu fyrir bátana, þann-
ig að Egi'lil á Braga talaði um,
að sig vantaði olíu. Sagði Páll þá,
að það gerði ekkert tiL, því hann
hefði það mikia olíu, að hann
gæti látið Egil fá olíu til heim-
ferðarinnar.
Guðnmndur GnðbjUrnsson
ár Keflavík.
Einn af þeim, sem yfirheyrðir
hafa verið, er Guðm. Guðbjöms-
son, form. á vb. Merkúr úr Kefla-
vík.
Segist Guðm. hafa búið með
form. á Huldu í Hótel Heklti
og kveðst hann hafa fylgt Páli
til skips, er hann fór. Guðmund-
ur sagðist aldrei ltafa orðið var
við, að árásir væru gerðar á bát-
inn eða nokkurn annan bát, og
ekki kveðst hann heldur hafa orð-
ið var við, að hótanir um slíkt
væru hafðar í frammi. Um það,
hvort bátinn hafi vantað nokkuð,
veát hann ekki með vissu, en tel-
ur hins vegar formanninn vera
miklu gætnari mann en svo, að
hann fari úr höfn án nægs út-
búnaðar.
Þórhallur Einarssou,
form. á v.b. Uðafossi,
mætti og fyrir réttinum, og er
rétt að geta þess, til þess að fólk
haidi ekki að þessi maður sé að
hlifa fulltrúum verkamanna fyrir
ofsóknum og áburði Mgbl. og
kefivískra útgerðarmanna, að