Vikuútgáfa Alþýðublaðsins - 04.02.1932, Page 6

6
VIKUÚTGÁFAN
Stajreyndir handa ilhýðBflokksmðaiaH
LoftskipiT) „Ahron“ og skýli pcss
Loftskip þetta er langstærsta
loftskip í heimi, því það er
helmíng; stærra er Zeppelin greifi.
Það er 'með átta 560 hestafla
mötora og getur fari'ð 16000 kíló-
„Dapsbrnnu og
Keflavíknrdeilan
Á fundi verkamannafélagsins
„Dagsbrúnar" 31. jan. var þessi sam-
þykt gerð með mörgun hundruðum
atkvæða gegn einu atkvæði:
Félagið heitir fullum stuðningi
sínum við Alþýðusambandið í
deilu þess við Útgerðarmannafélag
Keflavíkur.
Huer myndi triía puí? Gains-
ville lieitir bær í Alabamarikinu
í Bandaríkjunum. Nýlega fengu
bæjarbúar bréf frá bæjarstjóran-
um, P. M. Norwood, þess efnis,
að bærinn kæmiist af án þess að
nokkrir skattar væru lag'óir á í-
búana í ár. — Hann kvað bæinn
eiga inni í banka, er væri nóg
til þess að greiða reksturskostn-
að, og liann skuldaði engum eitv
einasta oent, hvorki í verðbréf-
um né öðru. Skömmu fyrir jói í
fyrra var hinu sama lýst yfir.
Þau uorii sýknuö. Áður
var frá því skýrt hér, að eitur-
birlunarmál nokkurt væri fyrir
dómstólunum í Saúbs, og læknir-
inn Reidel og unnusta hans krefð-
ust þess, aö þau væru sýknuð
af morði, sem þau voru dæmd
fyiir íyrir mörgum árum. Nú
hefir farið svo, að þau voru bæði
sýknuð, en svo dæmt, að lækn-
isfrúin hefði framið sjálfsmorð.
Reidel fékk 36 þúsund sviss-
neska franka í skaðabætur, en
ungfrú Gaula, unnusta hans, 15
þúsund.
metra án þess að taka benzín.
I skýli flugskipsins, sem sýnt
er á neðri mýndinni, komast 100
þúsund manns fyrir, þ. e. allir
Islendingar gætu staðið þar af
sér skur.
Daud kona skorin upp. Fyrri
hluta dezembermánaðar ók bif-
reið á gamla konu í Alfastorp í
Svíþjóð, og beið konan bana af
því. Maðurinn, sem ók bifreiðinni,
er ákæröur fyrir að eiga sök á
slysinu, en hann neitar. Nú hefir
verið ákveðið að skera dánu kon-
una upp og rannsaka hana inn-
vortis til að reyna að komast að
því sanna urn það, hvort þeirra
átti sökina.
Fœrri daudans matur. Fyrir 40
til 50 árurn dóu að meðaltali 24
til 25 menn af h\'erju þúsundi. En á
árunum, sem liðið hafa síðan, hefir
þeim stöðugt fækkað, sem dóu,
svo nú eru það ekki nema 11
til 12 af hverju þúsundi, sem
deyja árlega. Enn þá eru það þó
þrjú lönd í álfunni, þar sem
manndauði er fátíðari en hér, en
það eru Nonegur, Danmörk og
HoIIand.
Böluun módurinnar. 54 ára
gamaU handverksmaður í Vínar-
borg, Josef Lamprecht að nafni,
lienti sér fyrir nokkru í Doná.
Fiskimenn náðu í hann, en þá
var hann látinn.'Hann hafði skilið
frakka sdnn eftir á árbakkanum
og í vasa hans var bréf, sem á
stóð: „Bölvun móður minnar hvíl-
ir á mér eins og mara; ég afber
þetta ekki lengur."
Geisla-miditl allmerkilegur ger-
ir nú alla hissa þar sem hann
kemur. Miðill þessi heitir Pas-
quale Erro og er Itali. Hann er
nú senr stendur í Englandi. Erro
dáleiðir sjálfan sig, og þegar
hann er kominn í dáleiðsluá-
standið stafa út frá honum marg-
litir geislar, sem verða jafnvel 6
1. Laugardaginn 1. febrúar 1930
var Islandsbanka lokað á venju-
legurn tíma, en var ekki opnaður
aftur mánudagsmorguninn 3. febr.
Þaö voru bankastjórarnir sjálfir,
sem tóku þessa ákvörðun, því
þeir gerðu ráð fyrir, að rnenn
myndu vilja taka meira fé út úr
honurn en bankinn hafði til.
2. Sarna dag (3. febr.) segir
Ólafur Thors í þingræðu i neöri
deild:
„Bankinn hefir verið skoðaður
og telst eiga fyrir skuldum.1'
3. Morgunblaðið segir 7. febr..
að í Kaupmannahöfn séu menn
farnir að tala um, að það muni|
vera „alveg óeðlilegar ástæður“
fyrir lokun Islandsbanka.
4. Tveim dögum síðar (9. febr.)
segir MorgunblaÖið:
„Lokun Islandsbanka er undir-
búin og framkvæmd af gömlum
hatursmönnum bankans. Þetta
veit alþjóð nú þegar — og þetta
skal verða sannað á sínum tíma.“
5. Sama dag segir blaðið enn
fremur, að nú sé öllum ljóst, að
„stjörn íslands og ráðamenn
séu skammsýnir afglapar á sviði
fjármálanna, snauðir af ábyrgð-
artilfinningu.“
Ekkert er nefnt þarna um á-
byrgðartilfinningu Eggerts Claes-
sens og Sigurðar Bggerz, en geng-
ið virðist vera út frá því, aði
hún sé mjög rík.
6. I nefndaráliti ólafs Thors og
Magnúsar Guðmundssonar í
bankamálinu segja þeir meðal
annars:
„Bankinn er talinn eiga fyrir
skuldum. Nauðsynleg afskifti lög-
gjafans sýnast því ríkissjóði á-
hættulaus.“
7. I framsöguræðu í þinginu
10. febr. talar Ólafur Thors um
„undanbrögð" bankastjóra Lands-
bankans í Islandsbankamálinu, en
nefr.ir íslandsbankastjórana hvorki
til ills né góðs.
8. Morgunblaðið segir 17. febr.
eftir Jóni Þorlákssyni (í þing-
ræöu), að hann álíti að það þurfi
metra langir. Þannig hefir það
verið frá því Erro var 14 ára.
Drengurinn, sem skaut á skrptt-
ann: Fyrri hluta dezembermán.
réðist grímubúinn ræningi inn i
skógarvarðarhús nokkurt í Ade-
dau í Rínlandi. Enginn var heima,
nema tvö börn skógarvarðarins,
stúlka, 13 ára görnul, og drengur,
11 ára. Ræninginn kvaðst vera
skrattinn sjálfur og heiimtaði, að
þau létu hann fá alla peninga,
sem væru til í húsinu. Litla stúlk-
an varð auðvitað hrædd og
bjóst undir eins til að afhenda
honum 300 krónur, sem faðir
hennar átti, en þaer voru uppi á
lofti. Fóru þau því, stúlkan og
ræninginn, upp á loft til að sækja
féð, og afhenti hún honum það.
en síðan gengu þau niður. Þegar
ekki að vera nein áhætta fyrir
ríkissjóð að endurreisa íslands-
banka með því að veita honum
fé enn á ný.
9. Morgunblaðið segir frá því
23. febrúar, að „óvildarmenn ís-
landsbanka“ gangi jafnvel svo
langt, að þeir álíti „að bækur
bankans og reikningar séu fals-
aðir“ og 'afc þeir hafi „jafnvel
sagt það berum orðum í blöðurn
sínurn."
10. Sama dag segir Morgun-
blaðið frá því með breyttu letri
,/jT) láfa muni mjög nœrri, ad
bankinn eigi fijrir skuldum fgrir
utan hlutafé.“
11. Hæstaréttardómur, er féll
11. dez. 1931, staðfestir, að reikn-
jngar íslandsbanka hafi verið fals-
aðir. T. d. hafi tvær upphæðir,
sem raunverulega voru danskar
krónur, verið tilfærðar sem ís-
lenzkar, og skuldir þessar því
numið yfir eina milljón umfram.
það, er reikningarnir sýndu.
12. Sami hæstaréttardómur
staðfestir, að í bókum bankans
hafi verið taldar sem eignir skuld-
ir, sem bankastjórarnir hafi vitað
að voru tapaðar, t. d. skuldir.
Stefáns Th. Jónssonar á Seyðis-
firði og Sæmundar Halldórssonar
í Stykkishólmi. Nam skuld hins
síðar nefnda, þegar bú hans loks
var tekið til gjaldþrotaskifta fyrri
hluta árs 1930, 772 þús. 354 krón-
mn og 67 aurum, en eignir upp
í það metnar 43 þús. kr., þ. e.
skuldin var 18 föld mSti eignum.
Til viðbótar þessum stað-
reyndum má geta, að Morgun-
blaðið segix frá því 12. febrúar
1930, að samkvæmt þeim upplýs-
ingum, er Sigurður EggeTz hafi
gefið á þingfundi tveim dögum
áður, þ. e. 10. febrúar, þá sé
„það alveg sýnilegt, að krafa al-
mennings hljóti að verða su, að
ítarleg rannsókn fari fram á öll-
um tildrögum bankalokunarinn-
ar.“
ræninginn stóð í neðsta þrepi
stigans, sá hann hvar litli dreng-
urinn stóð og miðaði á hann
byssu. Ræninginn stóð sem steini
lostinn. Alt í einu kvað við hár
hvellur og ræninginn steyptist á
gólfið, steindauður. Skotið hafði
hitt hann i hjartað. Drengurmn
kvaðst hafa álitið, að fyrst þetta
væni fjandinn, þá mætti hann
skjóta hann, og allir hlytu að
þakka honum fyrir að hafa loks-
ins ráðið niðurlögum hans, „því
marga er skollinn búinn að fara
illa með,“ sagði drengurinn.
Grís fæddist nýlega í Dan-
mörku. Bar hann hjartað utan á
skrokknum, og sló það þar. Grís-
inn var drepinn.