Alþýðumaðurinn - 24.12.1949, Síða 16
14___________________________________________________
„Farðu fram í,“ hvísla ég, „svo ætla ég að gutla þang-
að með gætni.“ Umfram allt að hvísla — það er það,
sem ríður baggamuninn.
í raun og veru er því þannig varið: þegar síðdegið
er liðið, froskar hafa hoppað út í vatnið og öngullinn
hefir setið fastur í rótunum eða hefir kannski dregið
fúið sprek upp undir vatnsskorpuna, þá hafa þeir raun-
ar ekki hugmynd um — gestirnir mínir, sem sé —
hvort bitið hefir á hjá þeim eða ekki. Og með tímanum
fara þeir sjálfir að trúa því, að bitið hafi á hjá þeim,
og þá fara þeir að segja frá „þeim feiknastóra, sem
þeir voru nærri búnir að fá.“ Mörgum mánuðum seinna
koma þeir til mín í klúbbjium í borginni og segja:
„Manstu eftir risastóra silungnum, sem ég var nærri
búinn að ná í silungapollinum þínum í sumar?“
„Já, víst man ég það,“ svara ég.
„Náðir þú honum nokkurn tíma?“
„Nei, aldrei,“ svara ég.
í hvert skipti, sem pollurinn minn blasir við augum
einhvers af gestum mínum, þá staðnæmist sá hinn sami
hrifinn og hrópar: „En sá dásemdar silungapollur!“
„Já, finnst þér það ekki?“ segi ég.
„Það er ekki undarlegt þó að þú hafir nægan silung
í öðrum eins polli.“
„Nei, það.er svei mér ekkert undarlegt.“ 1
„Og sjálfsagt þarftu ekkert að hugsa um klak?“
„Klak!“ Eg hlæ að hugsuninni. Nei, það mundi mér
aldrei detta í hug.
Þegar gestur minn hefir síðan verið að veiðum all-
an seinni hluta dagsins, segir hann venjulega: „Það
gerir ekkert til þó að silungurinn hafi ekki komið upp.
Við höfum skemmt okkur prýðilega þrátt fyrir það.“
Það er einmitt það. Það er ímyndunin, sem máli
skiptir, og er það ekki þannig svo oft í heimi þessum?
'Það er liugsunin um hlutinn, sem máli skiptir, en ekki
hluturinn sjálfur, þess vegna þarf alls engan silung, þó
að menn vilji veiða silung, frekar en akurhænsni eru
nauðsynleg til að fara á akurhænsnaveiðar. Menn verða
aðeins að trúa að þetta sé þarna og vonast eftir að fá
það á öngulinn eða í skotfæri.
Og þegar sumrinu lýkur, held ég aftur til borgar-
innar, og í klúbbnum höldum við áfram veiðunum all-
an veturinn, við fáum stærðar silunga á öngulinn og
ennþá stærri sleppa. Við fáum tvo silunga í einu kasti
— þrjá í einu kasti! — og á meðan verður mér hugsað
um silungapollinn minn, sem nú liggur svo dökkur við
rætur blaðlausr'a trjánna.
Hann hefir þó að minnsta kosti glatt vini mína.
SigurSur Kristjánsson, þýddi.
JOLABLAÐALÞYSUMANNSINS1949
ASþýðufiokksfcl. Akureyrar
óskar öllum meðlimum sínum
gleðilegra. jóla
og jarsœls komandi árs.
Kvenfélag Alþýðufl. Akureyrar
óskar öllum meðlimum sínum
gleðilegra jóla
og farsœls komandi árs.
F. U. J., Akureyri
óskar öllum meðlimum sínum
■ gleðilegra jóla
og farsœls komandi árs.
i
Gleðileg jól!
Farsæit komandi ór!
Þökkum viðskiptin á árinu.
Pöntunarfélag verkalýðsins.
Gleðileg jól!
Farsælt komandi ór!
Þökkum viðskiptin á árinu.
Kaupfélag Verkamanna Akureyrar.
Alþýðurraðurinn
óskar öllum lesendum sínum
fjœr og nœr
gleðilegra jóla
og farsœls liomandi áirs.