Heimir : söngmálablað - 01.03.1939, Blaðsíða 11

HEIMIR
7
þátt í því að syngja þau inn i fólkið, og það var bróðir
Sigvalda Kaldalóns, Eggerl Stefánsson, sem þá hélt liér
liverja söngskemmtunina af annari, við ágætar viðtökur,
ogmargir minnast einnigmeð ánægjuþeirra söngskemmt-
ana, Kaldalónskvölda, sem þeir bræður béldu saman.
Sigvaldi Kaldalóns hefur sagt mér, að bann harmi það
mest, liversu litla tónlistarþekkingu liann bafi átt kost
á að fá, og sjálfsagt liefði hann ráðist i stór viðfangs-
efni, samsvarandi meðfæddri listgáfu bans, ef öðruvísi
liefði verið um þetta. „Eg hefi reynt að halda mig að
einsöngsforminu, sagði hann við mig, og eg befi sent
út söngva mína i ófullkominni mynd, en eg veit þó, að
eg befi eitthvað á bjarta, eitthvað, sem eg befi hlustað
frá þjóðinni og náttúrunni og þjóðin hefur þess vegna
tekið við.“ Og þetta segir bann satl. Og þvi vil eg bæta
við sérstaklega, að islenzk ljóðlist á honum þökk að
gjalda. Hann er smekkmaður á skáidskap, — eins og
hann hefur líka yndi af myndlist — og hann hefur næmt
•eyra fyrir orðfegurð og liljóðfalli kvæða. Það er gaman
að lilusta eftir því, hvernig liann sveigir stundum tóna
sina eflir persónulegum brageinkennum skáldanna, t. d.
eftir sumum afbrigðum Gríms Tliomsen. Hann hefur ort
lög við kvæði margra skálda, frá Eggert Ólafssvni og
fram á þennan dag.
Ég hefi ekki ætlað að flvtja ykkur neitt scrfræðilegl
tónlistarerindi, og bcf, eins og ég lofaði, sagt nokkur
persónuleg orð um Sigv. Kaldalóns og störf bans.
Sjálfsagt á breyttur smekkur og ný tízka eftir að fara
liöndum um lög Sigv. Kaldalóns, eins og öll mannanna
verk. En því verður samt ekki gleymt, sem liann af sinni
riku, listrænu lund, af sinni næmu smekkvísi og af sín-
um brennandi anda í þjónustu þess, sem er fagurt, og
af persónulegri ljúfmennsku sinni og þjóðrækni, liefur
sungið inn í söngelska þjóð, benni iil upplyftingar, af-
þreyingar og ánægju.