Heimir : söngmálablað - 01.03.1939, Blaðsíða 15

H E I M I R
11
— ég er sannfærður um að þið munuð sigra — þið
syngið betur en þessir þarna — minnist fögru norrænu
söngvanna okkar — sýnið ekkert hik — þá mun allt
ganga að óskum Þetla óvænta atvik blés sannar-
lega kjarki í brjóst söngmönnunum. En þá kom fyrir
smáatvik, sem spáði ekki góðu. Arpi söngstjóri svip-
aðist um eftir einhverju, sem hann gæli notað sem söng-
stjórapall. Var honum þá fenginn stóll. En þegar hann
var „stiginn í stólinn“, brast stóllinn. En svo var þessu
kippt í lag og Arpi gaf tóninn — og: „Hör oss Svea,
moder át oss alla“ hljómaði um salinn alvöruþrungið
og tignarlega úr 90 mannsbörkum, og um leið var ís-
inn brotinn og söng kórinn sigurglaður. Aldrei áður
bafði þessi fagri lofsöngur Wennerbergs verið eins vel
sunginn.
Þegar síðustu tónar lagsins höfðu liðið út, braust út
fögnuður áheyrenda. Það var sem stormur færi um sal-
inn, og hafði fögnuður áheyrenda um kvöldið verið sem
blíður blær bjá þvi, sem nú var. Sænskur maður, sem
þessi frásögn er tekin eflir, kveðst aldrei hafa vitað
aðra eins hrifningu. Lófaklappið, fótastappið menn
risu úr sætunum og hrópuðu af gleði og kvenfólkið
veifaði vasaklútunum — og jafnvel hin virðulega dóm-
ncfnd gleymdi sér og stóð upp og klappaði í sífellu
eins og aðrir.
Það var nú létl að syngja „Brúðförina“ á eftir, sem
einnig vakti mikla hrifningu. Belgarnir komu til hinna
sænsku söngbræðra, meðan salurinn ómaði allur af
fagnaðarlátunum, föðmuðu þá að sér með tárin í aug-
unum.
Söngkeppnin bafði farið fram í sex flokkum eftir
gæðum. Svíarnir böfðu unnið sigur í efsta flokknum
— og voru þeir eini kórinn, sem keppti i þeim flokki.
Þeir fengu eftirá að vita, að belgiski kórinn liafði í
fyrslu ætlað að keppa um verðlaunin í þessum flokki,
en þeir höfðu horfið frá því, eftir að hafa heyrt sænsku