Heimir : söngmálablað - 01.01.1923, Blaðsíða 3
HEIMIR
SÖNGMÁLABLAÐ
liitatjórar: Sigfús Einarsson (ábyrgðarniaöur) livik - Simi 108(! og' Friðrik Bjarnason Hafnarfirði.
Afgreiðslumaour og féhirðir: Bjarni Pjetursson Þingholtsstræti 8A Reykjavlk — Simi 1162.
Afgreiðslumaðurinn tekur við auglýsingum.
1. tbl. 1. ár
— Árgangurinn 3 kr. —
borgist fyrirfram, um leið og blaðið er pantað
Jan.—mávs 1923
Inngangsorð.
Á síðastliðnu sumri sendum við —
ásamt Kjartani Jóhannessyni fríkirkju-
organleikara — prentaðar fyrirspurnir
til allra prófasta og presta á landinu,
og báðum þá um að fá organleikurum
kirkna í hendur. petta gerðum við í
þeim tilgangi, að afla okkur áreiðan-
legra upplýsinga um aðstöðu organ-
leikaranna, kjör þeirra og störf. Vitan-
lega var gotlunin sú, að láta eigi hjer
við lenda, þó að skýrslurnar feli í sjer
margskonar fróðleik um þessi olnboga-
börn þjóðar vorrar, og sjeu fyrir þá
sök allmerk gögn í sjálfu sjer. þetta
átti og á að vera upphafið að öðrum
meiri framkvæmdum. En þær vildum
við reisa á svo traustum gnmdvelli,
sem föng voru á. Nú er sá grundvöli-
ur lagður svo, að okkur þykir við un-
andi, og því tökum við fyrir „næsta
mál á dagskrá“.
Síðasta spurningin, er við báðum org-
anleikarana að leysa úr, var þessi:
„Teljið þjer þörf á söngriti (blaði),
er komi út t. d. fjórum sinnum á ári
og flytji leiðbeiningar, fróðleik og
frjettir um söngleg efni? Viljið þjer
gjörast áskrifandi að slíku blaði, ef til-
t kilegt þykir að gefa það út?“
Svörin eru öll á einn veg (nema
eitt) — eindregið j á. Allir eru á einu
i"á!i um það, að á slíku blaði sje fylsta
þcrf. Enda er það mála sannast, að
um söngleg efni verður ekki rætt, eins
cg þörf er á, í landsmálablöðum og
timaritum vorum. pau verða í mörg
hornin að líta, og við getum eigi vænst
þess, að alþjóð láti sig rniklu skifta
sumt það, er vjer organleikarar og
söngkennarar þurfum að ræða um og
frrðast um, jafnvel þó að hugur
manna til tónlistarinnar hafi tekið
g’eðilegum breytingum á seinni tím-
um, og þeim mönnum fjölgi með ári
hverju, sem vilja fræðast um söngmál
og láta þau til sín taka að einhverju
leyti.
En ekki er því að neita, að fárán-
legt tiltæki mundi það hafa þótt fyrir
nokkrum áratugum síðan, ef einhver
hefði þá farið að gefa út blað á landi
hjer, er ætti að fjalla um sönglist ein-
göngu.
T e m p o r a m u t a n t u r — tím-
arnir breytast.
Svo skjót hafa umskiftin orðið, að
H e i m i r er ekki einu sinni fyrsta