Heimir : söngmálablað - 01.01.1923, Blaðsíða 4
o
H E IM I R
1S)23
söngritið, sem út kemur á íslandi.
H 1 j ó m 1 i s t i n var á undan. Jónas
sál. Jónsson er brautryðjandinn í þess-
ari blaðamensku. Hann var „brenn-
andi í andanum" og vildi vinna söng-
listinni alt það gagn, er hann mátti.
„Hljómlistin“ var einn þátturinn í
starfi þess mæta manns. Nú er verk-
ið fallið úr hans hendi, en Heimir á
að taka við, þar sem Hljómlistin
hætti.
Við lofum fjórum tölublöðum fyrsta
árið, og verður hvert þeirra 8 bls. í
kápu.
Um framhaldið fer eftir viðtök-
unum.
Ekkert munum við telja okkur óvið-
komandi, er snertir tónlist á einn eða
annan hátt — allra síst innlenda söng-
málastarfsemi. Útlendar söngfrjettir
sitja á hakanum í jafnlitlu blaði —
fyrst um sinn.
Við viljum söng yfir landið!
Við viljum söng um alt fsland, jafnt
fámennar og afskektar sveitir eins og
fjölmenna kaupstaði! Við viljum vax-
andi kunnáttu á öllum sviðum tónlist-
arinnar!
Við viljum sönggieði og söngvit inn
á hvern bæ!
Sigfús Einarsson. Friðrik Bjarnason.
Tilkynníng.
f upphafi stóð til, að Kjartan Jó-
hannesson fríkirkjuorganleikari yrði í
fjelagi með okkur um útgáfu Heimis,
og hefði afgreiðsluna á hendi, en af
sjerstökum ástæðum gat það eigi
orðið.
í hans stað kemur B j a r n i P j e t-
u r s s o n kennari, og verður hann a f-
g r e i ð s 1 u m a ð u r og f j e h i r ð i r
blaðsins, enda vandfundinn áreiðanlegii
maður eða ákjósanlegri til þess starfs.
S. E. F. B.
Holl ráð.
Söngflokkar eru allvíða í kauptún-
um og sumstaðar í sveitum nú orð-
ið. Fyrir þeim eru menn og konur, sem
verja tíma og orku til þess að vekja
og efla sönglíf í landinu, þó að ekki
sje annara launa von en ánægjunnar,
ef vel gengur, og þakklætis þeirra
manna, sem kunna að meta jafn göf-
ugt og gagnlegt starf. En fæst af
þessu fólki hefir verið til söngmenta
sett, fátt heyrt mikið, er gæti orðið
því til lærdóms og fyrirmyndar, —
flest býr það að sínu.
Sá, er þetta ritar, hefir ósjaldan
verið beðinn um „holl ráð“ — leiðbein-
ingar um tilhögun söngiðkana, söng-
stjórn og annað þesskonar, en oft
vanrækt að verða við þeim tilmælum.
Hugvekja sú, er fer hjer á eftir, er
þá samin í þeim tilgangi meðfram, að
bæta fyrir gamlar og nýjar syndir.
Söngfólkið. pegar formenn ráða
háseta á skip, þá sækjast þeir eftir
góðumi ræðurum. pó er ekki alt und-
ir því komið að kunna tökin á ár-
inni. Og ekki er það alveg víst, að sá
vinnumaðurinn sje þarfastur heimil-
inu, sem tekur vasklegast á orfinu.
Söngstjórar leita uppi raddmenn. Og
víst er það, að fegurð og þróttur radd-
anna eru góðir kostir, en þó er ekki alt