Heimir : söngmálablað - 01.01.1925, Blaðsíða 13

1925
HEIMIR
11
hafnar, voru allir lórviðarsveigarnir og aðr-
ar minjar úr ferðinni sýnt í glugga hjá
Nordisk-Musikforlag.
Á ferð þessari söng Bel Canto lög eftir
þessi tónskáld: E. Hartman, Carl Nielsen,
Lange-Miiller, Ii. Rung, F. Körling, S. Palm-
gren, A. Járnfelt, F. 0. Reissier, H. Kjer-
ulf, Belmann, E. Grieg, 0. Scavenius, Niels
W. Gade, J. Sibelius og svo þjóðsöngvana.
Reykjavík 2. desember 1924.
Sigurður Birkis.
Frá Noregi.
pað mun vera sjaldgœft, að íslendingar,
sem búscttir eru i öðrum löndum, og ekki
liafa hlolið sjermentun i „músik", gjörist.
söngstjórar meðal útlendinga.
])ó skal hjer sagt frá einu slíku dremi, því
að þess skal getið sem gert. cr, og ekki
síður þó það sje meðal annara þjóða og þyki
vel gert.
Sumarið 1921 flutti Jón Norland lœkn-
ir ásamt frú sinni, þórleifu Pjeturs-
dótt.ur frá Gautlöndum alfarinn til Har-
amsöen við Noreg, þar sem hann hafði feng-
ið lseknisembætti. pau hjón voru bæði mjög
sönghneigð, ljeku á hljóðfœri, og hafði hún
staðið fyrir söngflokkum hjer heima.
Um haustið stofnuðu læknishjónin karla-
kór þar á eynni (Haramsöen) með 16 meðl.
Höfðu frestir þeirra sungið í kór áður.
JJar hafði og ekki verið karlakór, en
hlandaðui' kór eitthvað lítils-háttar.
par var því ekki refðum kröftum á að
skipa, og þvi all-erfitt við það að fást í
byrjun. —
Eins og kunnugt er, hafa Norðmenn
„Songarlag", söngfjelaga-samhiind, sem við
myndum kalla, og ná þau yfir heilt fylki
hvert. í þeim eru bæði karla- og hlönd-
uð kór. Á hverju ári halda þau sameigin-
leg mót; þar syngja allir samstæðir flokk-
ar, sem eru i því sambandi, 1—2 lög sam-
an; eru þau ákveðin fyrirfram og æfð til
þess. En svo sýngur aftur hver flokkur út
af fyrir sig 1—2 lög, sem ákveðin eru fyrir-
fram, á „konsertinum" og oftar 2—3 seinna
frjálst.
Söngflokkur þeirra hjóna gekk þegar um
veturinn í „Sunnmör’s-Songarlag", og söng ó
ársmóti þess um vorið 4 lög sjálfstætt, und-
ir stjórn hr. Norlands.
Og á þessu móti vakti flokkurinn sjer-
staka eftirtekt og var talinn með þeim
bestu. Var þess getið, að það væri auðheyrt,
að þar væri útlendingur með í leik, því að
flokkurinn syngi „með einkennilegum hlæ,
sjerstökum tilþrifum og meðferð", og fjekk
liann mikið hrós.
pað virðist. því, sem þessir landar okk-
ar liafi verið vel að verki, ekki lengri tíma,
í hjáverkum sínum og með órefðum mönn-
um, að setjast þannig upp á hinn æðsta
bekk.
Vorið 1923 gat flokkurinn ekki sungið
sjálfstætt, því meðlimirnir hans voru svo
margir komnir til fiskiveiða út um höf —
þvi þeir eru flestir sjómenn — og kvarta
þau mjög undan að geta haldið þeim sam-
an. En hann tók þátt. i samæfingarlögum.
Veturinn 1922—23 voru læknishjónunum
færðar gjafir, á sjerstakri samkomu, sem
„kórinn" hé.lt í þakklæti og viðurkenningar-
skvni fyrir starf þeirra (lækninum silfur-
búinn söngs]>rota, en frúnni ávaxta-hnífa í
silfruðum „stól").
pótt jeg' sje ekki gagnkunnugur starf-
semi þessara sambanda, þykir rjett að
drepa á starf þeirra litið eitt nánar.
„Sunnmörs Songarlag“ hjelt 23. ársmót
sitt í ,Aalesund vorið 1923.
Af söngskránni má sjá, aö þar hafa sung-
ið sjálfstætt 25—26 söngflokkar. pað hefst
með „kirkju-concei't"; byrjar með samæf-
ingar-sálmi og endar með „Gloria" (blandað-
iir kór) 7 800 manns, stjórnað af liöfundin-
um, L. Sörás. - Siðari lilutinn fer svo fram
i Arbeidsforeningen" og hefst, með: „Sunn-
mör“, 700—800 manna blandaður kór, og
endar með: Varde, 400 manna karlakór. -