Dvöl - 04.03.1934, Blaðsíða 3
REYKJAVIK
4. marz 1934
I. ÁRGANGUR
11. hefti
-©voe.
Konukaup.
Eftir Gay de Maupassant.
Sakborningarnir Brument (Cés-
aire-Isidore) og Comu (Prosper-
Napoléon) mættu fyrir undirrétt-
inum — Seine-Inférieure Assizes
— ákærðir fyrir það að hafa gert
tilráun til þess að drekkja kon-
unni Brument, löglegri eiginkonu
téðs sakbornings, Brument (Cés-
aire-Isidore).
Sökudólgarnir sitja hlið við
hlið á ákærðrabekk. Bóndamenn
báðir tveir. Brument lágur og
gildur, með stutta handleggi og
fótleggi, hnöttótt höfuð, rauður í
framan og nauðafreknóttur. Og
það er eins og kollinum á honum
sé tillt hálslaust á skrokkinn, sem
er viðlíka hnöttóttur og kútsleg-
ur. Hann er svínabóndi (og á
heima í Cacheville-la-Goupil í
Criquetot-héraði.
Comu (Prosper-Napoléon) er
mjósleginn, í meðallagi hár, með
lengri handleggi en góðu hófi
gegnir, greppleitur og rangeygð-
ur. Hann er klæddur blárri úlpu.
sem nær honum í hnésbætur, og
gisið strýið á hausnum honum
er á litinn eins og sina og setur
bjálfalegan, óviðfeldinn og óhrein-
legan rauðkrítarblæ á ásjónu
mannsins, Hann á sér uppnefni,
er kallaður séra Cornu, vegna
þess að honum er lagin sú list,
að herma snilldarlega vel eftir
messusöngnumi og sjálfu orgelinu
auk heldur. Hann á knæpud Cri-
quetot og þessi hæfileiki hans
dregur þangað fjölda manns, sem
kjósa heldur að hlýða messu hjá
Cornu en þeirri drottinlegu hjá
prestinum.
Madama Brument situr á vitna-
bekk, horuð bóndakona, syfjulega
tómlát og bregður sér ekki við
neitt. Hún situr grafkyrr og
krossleggur hendumar í kjölt-
unni, blínir framundan sér, fá-
bjánaleg á svipinn.
Forseti réttarins byrjar nú
yfirheyrsluna.
— Jæja þá, madama Brument,
þeir komu inn í eldhúsið til yðar
og stungu yður ofan í ámu fulla
af vatni. Segið okkur nákvæmlega
frá því, sem gerðist. Standið þér
á fætur.
Hún rís á fætur. Hún sýnist vera
há eins og siglutré, þar sem hún
stendur með hattinn, sem er eins
og hvítt hvolfþak á höfðinu á