Dvöl - 03.11.1935, Blaðsíða 7

3. nóv. 1935
D V
Ö L
7
hergögnum áleiðis. Því er einnig
haldið fram af sumum hernaðar-
sérfræðingum, að jafnvel flugvél-
ar komi að tiltölulega litlu gagni
á þessum slóðum í hernaði.
Mörg vatnsföll eru í landinu, en
ekkert þeirra er skipgengt. Helztu
árnar í norðurhluta landsins eru
Bahr el Azrek, eða Bláa Níl, sem
rennur úr Tana-vatninu, og Tak-
azze, sem er á landamærum fylkj-
anna Tigré og Amhara og rennur
að lokum í Níl. í suðurhluta lands-
ins er Hawasch-fljótið, sem renn-
ur til norðausturs eftir frjósöm-
um dal milli Gallalandsins og
Schoafylkisins.
Á meðan á þurkatímanum
stendur, eru árnar mjög litlar og
sumar þorna alveg. En á rigninga-
tímunum vaxa þær gífurlega og
fljóta þá langt yfir bakka sína.
Það er regntíminn í Abessiniu,
sem mestan þátt á í því, að vatns-
borðið í Níl hækkar svo, að Eg-
yptar geta veitt henni yfir land
sitt.
Þó að Abessinia sé í hitabeltinu
(landið nær frá 2.—15. gr. n. br.),
þá er veðurlag þar mjög misjafnt
vegna hæðamismunar og fleiri á-
stæðna. Sunnan- og austantil i
landinu er veðurlag þurrt og ofsa-
heitt, en þegar norður og vestur
í fjalllendið kemui', verður lofts-
lagið kaldara og heilsusamlegra,
nema niðri í dölunum, þar sem
hitinn er gífurlegur. Þar er og
víða votlent mjög og þess vegna
lítt byggilegt vegna óhollustu og
hitabeltissjúkdóma. Regntíminn í
norðurhluta landsins er frá byrj-
un apríl til ágústloka. Rigningin
er yfirleitt afar stórkostleg og
útilpkar að heita má alla sam-
göngumöguleika. Á þessum tíma
er og mikið kaldara en á öðrum
tímum árs, sérstaklega kólnar oft
mjög í veðri eftir heiftarlegustu
skúrirnar.
Þar sem veðurskilyrði eru svo
misjöfn, er gróðurihn auðvitað
eftir því. Sumstaðar er hreinn
hitabeltisgróður, en á öðrum stöð-
um mjög lítill. Kaffirunnurinn er
héðan upprunninn og vex viltur,
einkum í héruðunum Kaffa og
Enarea.
Dýralíf er mjög fjölskrúðugt.
Af rándýrum má nefna ljón, leo-
parda, sjakala, hýenur, gaupur,
villiketti refi o. fl. Þar eru einnig
fílar, nashyrningar og nílhestar.
Gíraffar halda til í hinum þurru
landsvæðum í suðurhluta landsins
en antilópur uppi í hásléttunum.
Villinaut eru á láglendinu þar sem
votlent er. Hinn mesti sægur ér
þar af fuglum. Ránfuglar, svo
sem ernir, fálkar, hrægammar o.
fl. Skriðdýrin eru algengust á lág-
lendinu, m. a. mikið af eiturslöng-
um og krókódílar eru í flestum
ám.
Abessiniumenn, hinn ráðandi
kynflokkur í landinu og sá fjöl-
mennasti, er af semitiskum stofni,
eins og t. d. Arabar og Gyðingar.
Sagan segir að nokkrum óldum
fyrir Krists fæðingu hafi þjóð-