Melkorka - 01.10.1950, Blaðsíða 11

á báða bóga samkvæmt sifjalögunum og
hjónabandslögunum, þótt skattyfírvöld
muni á einhverjum stöðunr liafa framkvæmt
þetta þannig, að barnsföðurnum sé ætlaður
allur persónufrádráttur vegna barnsins, en
móðurinni enginn.
Þær breytingar á skattalöggjöfinni, sem í
grein þessari eru taldar ekki aðeins æskileg-
ar heldur sjálfsagðar þ. e. a. s.:
1. Afnám samsköttunar hjóna.
2. Mat á heimilisstörfum giftra kvenna.
3. Jöfn skipting á lieildartekjunr hjóna (þ.
e. peningaframlag mannsins og vinnu-
framlag konunnar skv. ákveðnu mati eða
peningar) til skatts.
4. Jöfn skipting nrilli foreldra á persónu-
frádrætti barna, gera, eins og áður hefur
verið nrinnst á, nýjan skattstiga óhjá-
kvænrilegan. Með óbreyttum skattstiga
næðu þessar breytingar (nema sú síðasta)
á engan iiátt tilgangi sínunr, af því að þær
nryndu lækka nrjög skattatekjur ríkisins,
lækka um of skatta hátekjumanna, en
hins vegar hækka á lágtekjumönnum.
Nýi skattstiginn verður að vera gerður
nreð tilliti lil allra starfandi manna í þjóð-
félaginu. Það nrá ekki lengur við svo búið
standa, að skattalöggjöfin gleynri stærsta
starfsmannahópnum. Það væri raunar synd
að lialda því fram, að þessunr hóp, nræðrun-
unr og húsmæðrunum, sé alltaf gleymt. Nóg
er þeim sungið lof og prís. Ef til vill hefur
það verið lofsöngurinn, senr sljóvgaði nreð-
vitund kvenna fyrir því, að hagnýtt starf
þeirra í þágu þjóðfélagsins liefur aldrei ver-
ið metið að verðleikum. Síðustu lrundrað
árin hafa þær þó snránr sanran verið að átta
sig á því, að lofsöngurinn er harla léttvægur
á metaskálum jafnréttisins.
Bezt von úrbóta væri, ef áhrifamiklir
stjórnmálamenn kynntust af eigin raun
þessnm skattavandamálum, enda hefur þeg-
ar fengizt leiðrétting á einu atriði, er slíkt
henti. Til skanrms tíma var sá háttur lrafður
á við samsköttun lijóna, að öllunr tekjum er
þau liöfðu aflað árið, sem jrau gengu í
THEODÓRA GUÐLAUGSDÓTTIR:
KVÆÐI
Á fermingardag dóttur hennar
Hve scelt er þegar sólin skín
að syngja Ijóð um þig,
svo yndisbjört varð ævin min
og allt i kringum mig;
er leit ég jyrst þitt bros á brá
mér birtist engilsjm,
minningu þá ég ávallt á,
hún er og verður min.
Þvi vil ég syngja sól og yl
i sálu þina inn,
biðja það allt sem bext er til
að bera á veginn þinn,
svo ótal margt sem yrði þér
til yndis, vina góð.
Bjart yrði þá um bœinn minn
og birta á þinni slóð.
\____________________________________)
hjónaband, var slengt sanran, og það jafnvel
Jrótt hjónavígslan færi ekki franr fyrr en í
síðasta nránuði ársins.
Rétt er að geta Jress, að þeir karlmenn,
sem ég lref rætt við unr þessi mál, lrafa haft
mjög góðan skilning á Jieim, enda eru það
nrenn, senr annað Irvort þekktu af eigin
reynslu ranglæti samsköttunarinnar, Jregar
konan vinnur úti, eða hafa óvenjulega
glöggt auga fyrir gildi heimilisstarfa eigin-
kvenna sinna.
Vel má vera, að enn liafi ekki tekizt að
gera öllum lesendum fyllilega ljóst, lrver
ávinningur er að Jreinr lagabreytingum, sem
lrér eru taldar nauðsynlegar og skal það því
endurtekið í stuttu nráli:
1. Afnám á samsköttun lrjóna gerir konum
melkorka
61