Búnaðarrit - 01.01.1941, Blaðsíða 149
BÚNAÐARRIT
143
Þegar á ákvörðunarstað er komið, er ekki annað að
gera en skrúfa lokið af, líta eftir að hrognin séu í lagi,
og tína dauð í burtu. Lokið er svo lagt laust yfir, tapp-
arnir teknir úr og lcassinn settur undir t. d. vanalega
vatnsveitukrana, sem gúmmíslanga er sett á. Vatnið
streymir svo niður um gatið á lokinu, undir klakkass-
ann með hrognunum og upp í rörið á gaflinum. Þaðan
má svo leiða það með slöngu í vanalegan eldlniss-vask,
t. d. í kjallara.
Flutningur seiða o. fl. — Þegar flytja á lax- eða
silungsseiði er langbezt að liafo til þess sérstaklega
gerðar seiðaflutnings-fötur, sem sjá má á meðfylgjandi
mynd. Stærð fötunnar er hæfileg 40 X 25 cni í botninn
og hæðin 40 cm upp að öxlum. 12—15 cm víður stútur
er á henni, með loki, líkt og á mjólkurbrúsa. Annars
vegar við stútinn liggur pípa niður undir botn (5 cm
frá botni). Er hún lóðuð föst og til þess gerð, að láta
nýtt vatn í fötuna. Hinu megin er ferhyrndur stútur,
með málmneti í botni og loki á hjörum yfir. Gegnum
þennan stút er gamla vatninu hellt, og varnar málm-
netið því að seiði fari með. Sjálfsagt er að hal'a is með
sér, þegar seiði eru flutt. Er hann látinn smámsaman,
eftir þörfum, í lítinn poka (líkt og kaffipoka), sem er
hengdur í aðalstút fötunnar undir lokinu.
Ef flutningur varir lengur en 1 dægur, er ekki ráð-
legt að hafa l'leiri en 1000 seiði i hverjum 10 lítrum.
Nokkuð má þó þetta fara eflir veðri, sé kalt veður, má
flytja allt að helmingi meira, og eins ef ferðin tekur
ekki nema nokkrar ldukkustundir. Á lengri ferð verð-
ur að endurnýja vatnið 2. eða 3. hverja kl.st., og yfir
nóttina verður að renna hægur straumur af vatni, gegn
um fötuna (niður rörið og út um stútinn, sem netið
er fyrir), Þegar komið er á ákvörðunarstaðinn er ísinn
tekinn burtu og fatan sett i vatnið. Smáblandað í hana,
svo allar hita- og vatnsbreytingar fari sem hægast.