Heilbrigðismál - 01.03.1951, Blaðsíða 4

4
PRÉTTABRÉF UM HEILBRIGÐISMÁL
sýkingar verða tiltöiulega oft börnum að' bana, þótt fullorðna fólkið
standi þær vel af sér. Börn eru miklu viðkvæmari fyiúr þeim en full-
orðnir og því áríðandi að þau sé varin fyrir slíkri smitun eftir mætti.
Ilver sem hefur kýli eða fingurmein, en þau stafa oftast af stafylo-
kokkum, ætti að forðast að koma nálægt barni, og það því frekar
sem barnið er yngra.
En umgengnisvenjur fullorðna fólksins innbyrðis eiga líka eftir
að breytast frá því sem er og þurfa að' breytast af heilsufræðilegum
ástæðum. Það er ekkert óalgengt að menn komi í samkvæmi stíflaðir
af kvefi. Mönnum leiðist að koma innan um fólk með stíflað nef og
stöðugt nasarennsli, en flestir hugsa aðeins um það frá sínu eigin
sjónarmiði, að þeir njóti sín ekki sem skyldi í gleðskap samkvæmisins.
Hitt verður fáum á, að hugsa um afleiðingarnar, sem kvefið kann
að hafa á hitt fólkið. Ef einn maður er lióstandi og hnerrandi í sam-
kvæminu fyllist loftið af sóttkveikjum, sem allir hinir verða að anda
að sér. Hér vantar bæði hugsun og ábyrgðartilfinningu, sem hver
maður verður að temja sér, nefnilega að forðast að koma innan um
fólk þegar maður er haldinn einhverjum þeim kvilla, sem gerir mann
að útbreiðslustöð fyrir sóttkveikjur. Mikið vantar á að' brúa bilið
milli þekkingar og siða í þessum efnum.
Hjón bjóða fjölda gesta heim til sín til miðdegisverðar. Frúin
hefur hálsbólgu, sem er ekki verri en svo, að hún treystir sér þrátt
fyrir það til þess að taka á móti gestunum. En það hvarflar ekki að
henni, að með' hverju orði, hverjum hlátri og hósta þyrlar hún sótt-
kveikjum út í andrúmsloftið framan í vini sína. Þeir geta sýkzt, borið
þetta heim til sín og sýkt sitt heimilisfólk og þannig koll af kolli.
Þeir munu ekki vera margir sem forðast að fara á bíó eða í leik-
hús ef þeir eru með hálsbólgu, kvef eða hósta. En einn hóstandi maður
getur sýkt fjölda manns sem situr nálægt honurn. Ég var nýlega í
bíó, og heyrði þar í barni, sem var með greinilegan kíghósta. Auð-
vitað hefði strax átt að' láta þetta barn út í stað þess að láta það
menga andrúmsloftið í kring um sig með kíghóstasóttkveikjum, en
það var ekki gert. f þessum efnum vantar almenning hugsun, enda
lítið gert til þess að brýna slíkt fyrir fólkinu.
Ef einhver er með hósta í bíó, leikhúsi eða söngskemmtun, gerir
hann hvort tveggja í senn, að trufla skemmtun annarra og sýkja and-
rúmsloftið í kring um sig. Þegar þannig stendur á fyrir mönnum,
verða þeir að forðast að' fara á mannfundi.
Það er erfitt að breyta gömlum siðum og rótgrónum venjum.
Margir eiga sjálfsagt eftir að veikjast af að hlusta með beran skall-
ann á jarðarfarasálm í kalsaveðri úti í kirkjugarði áður en sá siður
verður lagður niður. En hitt er hverjum manni í sjálfsvald sett, að