Samtíðin - 01.09.1942, Blaðsíða 9

SAMTIÐIN
5
til má einkum nefna bækur síra
Friðriks J. Bergmanns í Winnipeg
(guðfræði). Sira Sophus Thormod-
sæter, prestur í Osló, ánafnaði Há-
skólanum allar sínar bækur, eða
um 6500 bindi, mestmegnis guð-
fræðirit. Prófessor Arwid Johann-
son í Mancliester gaf hingað bóka-
safn sitt eftir sinn dag. Það er um
2000 bindi, mest samanburðarmál-
fræði. Finnur Jónsson, prófessor i
Kaupmannahöfn, gaf allar bækur
sinar, um 7500 bindi, að meðtöldum
sérprentunum, Síðast en ekki sízt
má nefna, að dr. Benedikt S. Þórar-
insson kaupm. gaf Háskólanum sitt
niikla og alkunna bókasafn.
Allar þessar bækur voru sumar-
ið 1940 fluttar bingað í nýju búsa-
kynnin og þeim komið hér fyrir í
einni heild að undanskildu safni dr.
Benedikts Þórarinssonar, sem var
flnlt bingað seinna, og er það varð-
veitt út af fyrir sig, samkvæmt til-
mælum gefandans. Háskólabóka-
safnið var opnað til afnota 1. nóv.
1940. Þá var bindatala þess því sem
næst «31 þúsund auk safns Benedikts
Þórarinssonar.
Hvað viltu segja lesendum
Samtíðarinnar um söfn þeirra Finns
Jónssonar og Benedikts Þórarins-
sonar, sem bæði munu vera stór-
merk og ágætur stofn í þessu unga
bókasafni?
Dr. Einar svarar: — Finnur Jóns-
son átli gott safn íslenzkra bóka,
einkum fornrita og rita um íslenzka
tungu, bókmenntir og sögu. Hins
vegar var safn hans af skáldritum
og öðru frá siðari tímum ekki auð-
ugt. Auk rita um íslenzka tungu og
íslenzkar fornbókmenntir átti hann
mikinn bókakost um Norðurlanda-
mál yfirleitt. Á fyrri árum liefur
liann sýnilega keypt allmikið af bók-
um, en á siðari árum var honum
sent alll hið merkasta, sem út kom
á Norðurlöndum um þessi fræði.
Það, sem hann hefur eignazt af sér-
prentunum, er geysimikið. Nálega
allir Norðurlandamálfræðingar, sem
nokkuð kveður að, og margir aðr-
ir, hafa sent lionum flest rit sín og
ritlinga. Hann var tryggðavinur
próf. Axels Kocks í Lundi, og með
honum og próf. Adolf Noreen í Upp-
sölum var einnig vinátta. Þýzku
vísindamennirnir Heusler, Neckel,
Vogt o. fl. sendu lionum einnig ril
sin. Sérprentanir Finns Jónssonar
úr tímaritum, sem ekki eru hér til.
eru safninu vitanlega mjög mikils
virði.
Benedikt Þórarinsson safnaði öll-
um islenzkum bókum, sem hann
náði til, og auðnaðist lionum að
draga saman mjög mikilvægt safn
íslenzkra rita eða rita um ísland og
íslenzk efni frá 19. og20. öld. Smælki
safnaði hann af sérstaklega miklu
kappi, og varð í þeim efnum vel
ágengt. Hann átti einnig allmikið af
eldri íslenzkum bókum. Af dýrmæt-
um bókum í safni Benedikts, sem
vert er að vekja sérstaklega athygli
á, má nefna:
Ljósprentanir af Frissbók (Heims-
kringluhandriti), gei'ð í Kristjaníu
árið 1864, og af elzta handriti Þið-
rekssögu (Kristianía 1869). Þessar
bækur keypti Benedikt, forkunnar
vel bundnar, af fornbóksala í Lond-
on, og voru þær úr bókasafni jarls-