Samtíðin - 01.05.1958, Page 16

12
SAMTÍÐIN
kornum líftaugar minnar, gætu vax-
ið í friði, henni til ánægju.
Tengdaföður mínum fannst þetta
mjög einkennilegt tiltæki og fárán-
legur hugsunarháttur að fara að
rækta skóg og eyða í það bæði dýr-
mætum tima og verðmætu beitilandi.
En Helga mín var ánægð yfir þessu.
Hún elskaði allt, sem fagurt var —
nema eitt.“
Meðan afi hafði talað, liafði Hildur
fært sig nær mér og hvíldi nú með
höfuðið á öxl mér. Ég leit til hennar.
Tár hlikuðu í augum hennar, en hún
brosti til mín, og það bros varð ekki
misskilið. Það átti ég einn og enginn
annar.
Afi liélt enn í höndina á Hildi, en
nú lagði hann liana í hönd mér og
sagði: „Það, sem Guð hefur samtengt,
mega mennirnir ekki sundur skilja
— vegna duttlunga eða skammsýni.“
Stúli:<i var að segja vinkonu sinni
frá því, hvers vegna hún hefði ekki
haldizt lengur við í seinustu vistinni.
„Hjónin voru alltaf að rifast,“ sagði
hún.
„Það hlýtur að hafa verið óhuggu-
legt,“ sagði vinkonan.•
„Ja, hvort það var. Ef frúin var
elcki að skammast við mig, þá var
húsbóndinn að því.“
Höfum ávallt fyrirliggjandi allan
ferða- og skíðaútbúnað.
MÁTTUG ORÐ
4 Sá, sem nýtur frelsisins og
finnur ekki til ábyrgðarinnar, sem
fylgir því, hefur áður en varir fyrir-
gert frelsinu. Hann verður fyrst
sjálfs sín þræll og siðan annarra. —
Þórarinn Björnsson.
4 BÖRN OG HUNDAR læra ein-
ungis af þeim mönnum, sem þau geta
litið upp til. — C. A. Magee.
4 ÉG HEF aldrei látið skólalær-
dóm minn spilla menntun minni. —
Mark Twain.
4 ÞEGAR SANNLEIKURINN er
fyrir þér, ertu á villigötum.
4 FYRSTA atriðið í sjálfsvörn er
að setja upp gleraugu.
Mundu9 uö ....
• ÞVÍ meira sem þú talar, því
minna man fólk af því, sem þú sagðir.
• MAÐUR, sem þekkir sjálfan
sig ekki, hefur oft farið furðu litils
á mis.
• KREPPA er ástand, sem veld-
ur því, að við verðum að neita okk-
ur um stöku hluti, sem afi okkar og
amma mundu aldrei hafa látið sig
dreyma um.
• ASTIN snýr jörðinni ekki um
möndul sinn, þó að okkur gæti stund-
um virzt það, af því hvað okkur
sundlar af henni.
• EINA ráðið til að endurnýja
heiminn er að gera það, sem hendi
er næst, en vera ekki alltaf að seilast
til allt of fjarlægra viðfangsefna.
Austurstræti 17. Sími 13620.