Samtíðin - 01.06.1964, Qupperneq 9

SAMTÍÐIN
5
Hefurðu X ?
Seintekinn gróði
IIOLLYW OOD-STJARNA kom eiit
kvöld lieim í dýrindis minkapels.
>,En dásamlegur. Hvar fékkstu liann?“
spurði þerna hennar.
,,Ég hitti bara mann, sem var með 15
þúsund dollara, og hann lét mig hafa
pelsinn!“
Þrjú ár liðu. Þá var það kvöld eitt, að
Pernan kom heim í sams konar pels.
„Það er aldrei!“ kallaði kvikmynda-
úisin. „Hvernig náðirðu í liann?“
„Ég eignaðist hann á sama hátt og þú,
en sá var munurinn, að ég þurfti að hilta
Í5 þúsund menn, því þeir létu mig ekki
hafa nema 1 dollara hver.“
Furðulegt athugaleysi
„Ég horga yður hara ekki grænan eyri
fyrir þessa hölvaða ómynd, þvi svei mér,
et eg lít ekki út á henni eins og brenni-
vins-sníkjukerling á barknæpu!“ hvæsti
f['ú Filippina framan i listmálarann.
„Því liefðuð þér nú átt að reikna með,
úður en þér ákváðuð að láta mála mynd
at yður,“ anzaði snillingurinn.
Ég bíð og bíð
„ÞÚ SAGÐIR mér í fyrra, að þú ætlað-
1[' að krækja þér í yndislega og forríka
°kkju. Fór það allt út um þúfur?“
„Nei, blessaður vertu.“
„En eftir hverju ertu þá að l)íða?“
„Að karlinn hennar hrökkvi upp af.“
Þeir eru undir rúminu
GESTUR var að borga gistihúsreikn-
ing sinn i mesta flýti, því að hann var
alveg að missa af flugvél. í óðagotinu
sneri hann sér að hótelsendlinum og
kallaði:
„Yiltu ekki athuga, livort ég hef gleymt
inniskónum mínum uppi i herherginu
mínu ?“
Drengurinn lvfli hendinni upp að húf-
unni og hvarf. Nokkru seinna kom hann
aftur og sagði:
„Jú, þeir eru undir rúminu vðar.“
Breytti engu
FRÚIN var farin á sumarhótel og hafði
lofað að skrifa manni sínum annan
hvern dag. (Þau voru nýgift). Eftir
nokkra daga fékk hún hréf frá honum.
Þar stóð:
Góða hezta sendu mér undir eins lyk-
ilinn að bréfakassanum hér heima. Þú
hefur farið með liann í ógáli. Ég sé öll
bréfin frá þér í kassanum, en næ ekki
í þau.
Frúin sendi lykilinn undir eins í hréfi.
En það breytti því miður engu, þvi að
það lenti líka í bréfakassanum!
Ég sló —
MÚSÍKALSKUR drykkjustúdent flosn-
aði upp frá háskólanámi og gerðist pían-
isti í danshljómsveit. Gamall hekkjar-
bróðir hans hitti hann nokkru seinna og
sagði við hann:
„Ég var að heyra, að þú hefðir slegið
þér á píanóið!“
„Já, ég sló hausnum í það i einu músík-
kastinu í gærkvöldi, ef þú átt við, hvern-
ig ég hafi fengið þetta glóðarauga,“ anz-
aði stúdentinn.