Morgunn - 01.06.1958, Síða 13

'
MORGUNN
7
sótti þá próf. Höffding og bað hann að benda mér á fleiri
bækur um þessi efni. Hann lánaði mér þá franska bók,
„Les hallucinations telepatiques", og sú bók kollvarpaði
algerlega fyrri skoðunum mínum. Ég gat ekki skýrt eitt
einasta þeirra vel vottfestu fyrirbrigða, sem þar var sagt
frá, með skýringartilgátum þeirra Faustinusar og A. Leh-
manns. Þá tók ég mig til og las bókina aftur út frá þeim
forsendum, að mannssálin lifi líkamsdauðann, varðveiti
viljakraft sinn og hugsun og geti þess vegna orkað á lif-
andi, jarðneska menn. Og hvað kom þá í ljós annað en það,
að út frá þessari skýringartilgátu gat ég skýrt og skilið öll
þau merkilegu fyrirbæri, sem sagt er frá í þessari bók. Á
næstu árum rannsakaði ég og kynnti mér rækilega allt þetta
mál, og með þeim árangri, að ég sannfærðist algerlega um,
að mörg fyrirbrigðin verða engan veginn skýrð, ef ekki er
gengið inn á það, að látnir lifi og geti haft samband við
jarðneska menn. Mér þótti ekkert gaman að því að láta
sannfærast um, að ég hefði áður haft rangt fyrir mér og
farið með rangt mál í fyrirlestrum mínum. En ég neyddist
til að viðurkenna, að svo hefði verið. Og þá varð ég að
hætta að tala um þessi efni, því að á þeim árum gat lýðhá-
skólamaður ekki einu sinni verið þekktur fyrir að viður-
kenna, að hann tryði á raunveruleik sálrænna fyrirbrigða.
Eftir að ég hafði öðlazt sannfæringu um þessi efni, fékk
ég smám saman yfirgnæfandi magn sannana, svo að nú
get ég sagt, að um ekkert annað er ég sannfærðari en það,
við Ufum áfram eftir líkamsdauðann og hittum ástvini
okkar aftur í heimi andans.
Getum við sannað öðrum þetta?
Haustið 1948 kom út bók eftir J. B. Rhine, próf. við
Dukeháskólann í Bandaríkjunum, og hét „The Reach of
the Mind“: Möguleikar mannssálarinnar. í bókinni segir
próf. Rhine frá óteljandi tilraunum, sem hann hefir gert
við sálvísindadeild Dukeháskólans, en hann er forstöðu-
maður hennar. Fyrst færði hann og meðstarfendur hans