Barnablaðið - 01.04.1951, Side 5

BARNABLAÐIÐ
S
r
að hann gát synt nokkra metra,
byrjaði hann að baða sig í fiskitjörn,
sem var nálægt heimili hans.
í tjörninni var hylur, 2/, m. á
dýpt. Klöpp gekk út í tjörnina út
að hylnum. Eitt sinn ætlaði Pétur
að sýna dugnað sinn og synda yfir
hylinn, en félagi hans, sem stóð á
klöppinni, hugsaði sér að hrekkja
hánn og stökk niður á bakið á hon-
um. Pétur sökk til hotns. Þá kom
mikil neyð í hjarta hans, því að
hann hélt, að liann mundi drukkna.
í neyð sinni bað hann jesú um
hjálp til þess að komast upp úr.
Jesús, sem heyrir einlægar bænir,
sem koma frá hjartanu, he-yrði and-
vörp hans, og gaf honum styrk til
þess að komast upp á yfirborð
vatnsins. Pétur synti síðan í land,
en skalf og nötraði við tilhugsun-
ina um, livað hefði getað skeð.
'Tíminn leið og Pétur var nú orð-
inn 13 ára, þá skeði nokkuð sérstakt
í heimili hans. Elzta systir hans,
Gurli, liafði í seinni tíð sótt kristi-
légar samkomur. Dag nokkurn
ságði hún rnóður sinni frá því, að
Kún væri frelsuð. Móðirin, sem
sjaldan komst á samkomur vegna
ánn'ríkis, gladdist innilega yfir því
að sjá fyrstá ávöxtinn af bænum
sínum fyrir börnum sínunr. Kvöld
riókkuft, þegar Pétur var háttaður,
kom Gurti inn til hans, og fór að
talá við liarin um andleg cfni. Hún
hafði niikla neyð í hjarta sínu fyrir
frelsi bróiðúr síns, því að hún rnátti
ekki liugsa til þess að hann færi til
eilífrar glötunar. Þess vcgna vildi
hún reyna að bjarga honum til him-
insins.
Hún hvatti hann alvarlega til að
gefa líf sitt í Jesú hendur.
Pétur yfirvegaði rnikið í alvöru
og sá að systir lians hafði rétt fyrir
sér, því að liann vissi heldur ekki
hversu mörg tækifæri liann hefði
til þess að frelsast. Gurli spurði
hann innilega hvort þau ættu ekki
að hafa bænastund saman. Jú, Pét-
ur vildi það.
Systirin kraup nú við rúmið og
bað innilega til Jesú um frelsi fyrir
bróður sinn.tSíðan hvatti hún hann
til að biðja líka, en hann vissi ekk-
ert hvað hann átti að segja. Hún
hafði þá orðin upp fyrir honum og
hann endurtók: „Kæri Jesús, fyrir-
gefðu mér allar syndir mínar.
Hreinsa mig í Blóði þínu og hjálp-
aðu mér að lifa algjörlega fyrir
Jrig.“ Þegar þau höfðu endað bæn-
ina, þá sagði hún honum að þakka
fyrir fyrirgefningu syndanna, því
að nú væri hann frelsaður.
Nú höfðu þau gjört það, sem
Guðs Orð segir að við eigum að
gera til þess að frelsast, Jress vegna
væri hann frelsaður.
Pétur varð undiandi, svona var
Jretta einfalt, en undursamlegt.
Nú var hann á veginum til Him-
insins, en hvernig gat hann vitað
það. Jú, Guðs Orð segir það, og
Jregar liann byrjaði að þakka Jesús