Barnablaðið - 01.12.1966, Blaðsíða 3

B. CARLSSON :
Sannleikurinn sigrar
Elín var á leiðinni heim úr skólanum. Hún
gekk röskum skrefum og svipur hennar var
heiður og hreinn. Það hvíldi mikil alvara
yfir svip hennar. Hugsanir hennar voru á
{ressa leið:
„Hvernig stendur á því að Berta skuli allt-
af vera svona slæm,“ kom fram á varir henn-
ar, er hún nálgaðist heimili sitt. Bería og Elín
voru bekkjarfélagar. Eitt var það einkum,
sem olli aðskilnaði milli Elínar og Bertu og
það var einmitt ástæðan fyrir ertni Bertu við
Elínu.
Orsökin var sú, að Elín var frelsuð, Berta
ekki. Það sem Bertu gramdist mest, var að
Elín reiddist aldrei þó að Berta sýndi henni
ósanngirni.
I dag liafði hún gert tilraun til að skrökva
á Elínu. Það leit einnig svo út, að henni liefði
tekizt það. íbúð kennslukonunnar var í sama
húsi og skólinn, en í gagnstæðum enda húss-
ins. I einum frímínútunum liafði kennslu-
konan, af einhverri ástæðu farið að athuga,
hvað hún hefði mikla peninga á sér. Er hún
var búin að láta budduna niður, varð hún
3