Barnablaðið - 01.12.1966, Síða 23

5.Þegar móðir drengjanna hafði lokað hliðinu,só hún sér til
mikillar skeLfingar að drengirnir höfðu fengið kerruna tiL að
renna af stað niður brekkuna. Kerrann rann nú ó mikilli ferð
að hliðgrindinni.
6. Mamma só fyrir sér,hvernig gaddavírsstrengirnir mundu tœta í
sundur andlit drengfanna. Hún gat enga hjólp veitt,hún só þetta
of seint.En þvi,sem móðir drengjanna nú varð sjónarvottur að,mun
hún aldrei gleyma.
7. AugnabLiki óður en andlit drengjanna nómu við gaddavfrsstren-
gina,var strengjunum lyft upp yfir höfuð þeirra af ósýnilegri hönd.
Kerrann brunaði undir strengina og það eina sem snerti þó var húfa
Yngva,sem hékk eftir ó einum gaddinum.Drengirnir sluppu úr þess-
ari hœttulegu hraðferð algerlega ómeiddir.
8.Hver Lyfti upp gaddavírnum ? Davið,Yngvi og mamma eru alveg
viss um að Guð hafi ó þessu hœttulega augnabliki sent engla sína
til að veita þjónustu börnum sínum ó jörðinni. Mœtti þessi
atburður tala til okkar um gœzku Guðs og umhyggju.
(Les Hebreabréfið 1,14.)
23