Sameiningin - 01.09.1886, Síða 14
—110—
þegar skilnaSarstundin er komin, þá er órnissanda fyrir þá, sem
eru að kveSjast, aS geta sagt: „Innan skamms verSa aftr sam-
fundir“. ])að geta þeir sagt, sem kveðjast í kristilegri trú, því sá,
sem fer út í lífiS, getr jafnt og hinn, sem fer út í dauSann, gjört
þessi orS Jesú aS sínum orSum: „Eg fer til föSursins“. Muni
allir eftir þessu eina orSi: „innan skamms". Ekki nema stutt
stund, og svo kemr skilnaSr vina og—óvina. Ekki nema stutt
stund, og svo er stríSiS úti fyrir guSs börnum. Ekki nema stutt
stund—þetta jarSneska mannlíf, og svo eilífSin endalaus þar
fyrir framan!
Hin 11. lexía ársfjórSungsins eru tveir kaflar úr bœn þeirri,
sem frelsarinn flutti í kvöldmáltíSarsalnum rétt áSr en hann hóf
göngu sína út í Getsemane. þaö eru 3 fyrstu vers hins 17. kap.
í Jóh. guSsp. og svo 11.-21. vers sama kap.—Um hvaS biSr
Jesús á þeirri miklu stund ? Hann biSr um aS faSirinn himneski
gjöri sig dýrSlegan, til þess aS þegar hann líSr og deyr eins og
maSr, þá sjáist þar dýrS drottins. En í hinum kafla bœnarinnar,
sem er síSari og meiri hluti lexíunnar, biSr hann fyri lærisvein-
um sínum, þeim fáu, sem þá voru, og þeim mörgu, sem síSar
myndi verSa. Hann biSr hinn himneska föSurinn um aS varSveita
þá, aS þeir ekki týnist og tvistrist, helga þá í sínum sannleika, aS
þeir allir verSi eitt, eitt hver meS öSrum og eitt meS sér, frelsara
þeirra. þó aS Jesús byrji bœn sína meS því aS biSja fyrir sér, þá
liggr sama hugsunin til grundvallar fyrir þeim hluta bœnarinnar
eins og hinum hlutanum, þar sem hann er aS biSja fyrir lærisvein-
um sínum. þaS er hugsunin um sálarheill syndugra manna,
hugsunin um þaS, aS píslir sínar og dauSi megi verSa þeim, og
þeim öllum, til lífs, og aftr aS hinu leytinu hugsunin um þaS aS
guSs kærleiksdýrS komi fram, ekki aS eins í sinni píslarsögu,
heldr og í sögu hinnar stríSandi lcirkju sinnar til daganna enda.
DýrSlegr er Jesús Kristr í öllum sporum hinnar mannlegu ætí
sinnar, en hvergi kemr dýrS hins guSdómlega kærleika eins á-
þreifanlega fram eins og þegar á hann er horft líSanda. En getr
dýrS drottins komiS fram hjá syndugum inönnum líka ? Já, þeg-
ar þeir líöa þaS, sem á þá er lagt, eins og trúuS guSs börn, biSj-
andi aS vísu öSruhverju eins og Jesús í Getsemane: „FaSir,
tak þennan kaleik frá mér“, en þó jafnframt: „VerSi, ekki minn,
heldr þinn vilji“. Og dýrS drottins kemr einnig fram þegar
kristnir menn elska hver annan svo, aS þeir haldast í hendr og