Sameiningin - 01.06.1887, Blaðsíða 5

—53—
á burfcu kippt. En allt um þaö vanfcar enn, sem von er, mikið á,
að eðlileg og rófcfc skoSan á mörgu atriði í kirkjunni hafi náð sér
niðri meðal almennings í söfnuSum vorum hér. Og fermingin er
eitfc af þessum atriðum. Og henni viSvíkjandi má jafnvel virðast,
að skoSanin hjá mörgum hér hafi fœrzfc enn þá lengra í öfuga áfct
heldr en heima á Isiandi. Sökum lagabannsins kemr fólki þar
yfir höfuð eigi til hugar að heimta að börn síu sé fermd fyr en
þau eru 14 ára. En fyrir þá sök að hér er engin ríkiskirkja og því
ekki heldr neitfc slíkt lagabann, þá er það alltítfc hór, að menn vilja
fá börn sín fermd innan þessa aldrs, enda er það eigi sjaldan, að
bíirn í söfnuðum vorum liafa fyrir nauð og þrábeiðni foreldranna
verið fermd hér þófcfc þau hafi eigi verið eldri en 13 eða jafnvel 12
ára, yfir höfuð aS tala upp á þaS skilyrSi, að þessum sömu börnum
yrði kappsamlega haldiS til kristindómsnáms effcir ferminguna
eigi síðr en á undan henni. En skilyrSinu hefir venjvrlega eigi
befcr veriS fullnœgfc heldr en vandi er til á íslandi meS viSlíka
loforS. Sú erfðasynd er yfir höfuð að tala enn fösfc við fólk vort
hér að láfca öllu kristindómsnámi unglinga vera ÍokiS með ferming-
unni, og þó að þaS sé vandlega brýnt fyrir unglingunum áðr en
þeir eru fermdir af þeim, er undir býr þá undir ferminguna, aS
þetfca megi meS engu móti svo vera, þá ber hin ríkjandi öfuga
skoSan eldra fólksins þá eftir aS þeir eru fermdir í flestum tilfell-
um algjörlega ofrliSa. þeir út skrifast flestallir með fermingunni
frá öllu frekara kristindómsnámi. þcir skoða sig úfclærða í
kristnum frœðum. þeir leggja út í lífið ogdauSann meS þaS and-
lega veganesti, sem fengið var á undan fermingunni, gæfcandi ekki
að því að þaS er brátfc þorrið eða aS engu orSið, ef ekki er sí og æ
við það boefct. Hve fast bundið fóllc vorfc hér er enn viS hinn
gamla vana frá íslandi aS láta ungmenni hæfcta viS nám kristinna
frœða eftir ferminguna sésfc greinilega á skýrslum þeiin, sem fyrir
hendi eru, um sunnudagskólahaldiS í þeim söfnuðum vorum, þar
sem slíkir skólar eru þegar á komnir, á síSasfca ársfjórðungi 1886
og fyrsta ársfjórSungi 1887. Onnur þessi skýrsla kom í ágripi út
í „Sam.“ nr. 1 af þessum árgangi, hin birfcist í þessu nr
Hin fyrri skýrslan segir: „Fermdir gengu á sd.skóla 4 í Víkr-
söfnuSi, 43 í Winnipegsöfnuði og 1 í FríkirkjusöfnuSi, hvergi
annars staðar". Hin síSari slcýrslan segir: „Hvergi neinn fermdr á
skólanema 2íBr.s.og40íWpeg“. Ogí viSbœfciviðhinafyrriskýrslu,
sem stendr í þessu blaðþsegir, aS í BrœðrasöfnuSi.í Nýjaíslandi hafi