Sameiningin - 01.06.1887, Blaðsíða 9

r
—57—
ar að geta séS, að það er stór ábyrgSarhluti fyrir þá aS láta
ferma börnin sín fyrir tímann? Finnst ekki flestum eitthvaS herfi-
lega öfugt og hryggilegt í því að sitja á brúðarbekknum segj-
andi já viS þeim spurningum, sem þar er aS spurt, án þess aS
vera snortinn af ást, hreinni og staðfastri, til þess eSa þeirrar,
er maSr er aS vígjast ? En mjög líkt er nú sá settr, sem á sín-
um fermingardegi gjörir þaS heit, sem þá er gjört, án þess aS
hjarta hans sé bundið við drottin.
þaS er einn siSferSislegr galli, sem mannlífið ameríkanska
hefir til brunns aS bera öllum göllum fremr, sem gnæfir upp
úr öllum hinum ven-i þjóðareinkennum í þessu landi, eins og
Öræfajökull gnæfir yfir alla fjalltinda á Islandi; það er óorS-
heldni. Og vort fólk þarf sannarlega að gjalda varhuga við,
aS þaS ekki tileinki sér þennan galla eftir aS hingaS er komið,
að svo miklu leyti sem þaS ekki hefir haft hann áðr, og það
þarf að gjöra hann útlægan frá sér, brjóta hann með öllu móti
niSr, aS svo miklu leyti sem það þegar kann aS hafa hann.
Hér dugar ekki aS láta berast með straumi aldarháttarins eða
tízkunnar. Menn varist eins og heitan eld aS gjöra nokkur lof-
orS, sem menn eru ekki í hjarta sínuákveSnir aS efna. Og svo
láti menn þá ekki ferminguna í söfnuðum sínuiu vera að miklu
leyti dauða seremoníu eða vanaþjónustu, til þess að eigi verSi
meS sönnu unnt aS scgja, aS kirkjan ali menn með þessum helgi-
siS upp í því, scm er svartasta einkennið á lýð þessa lands, óorð-
heldni.
---------0>0<5^=>0c<0----
Skömmu á eftir hinum tveitn íslenzku ritlingum í rœSu-
fonni eftir Kristofer Janson, sem minnzt var í Apríl-nr. „Sam.“,
koin hér í Winnipeg út þriSja rœSan eftir hann, þýdd eins og
hinar af Birni Pétrssyni, og er fyrirsögnin fyrir henni: M ó t-
s a'g nir orþodoxíunnar. þetta orð „orþodoxía“ hefir
naumast fyr veriS inn leitt í íslenzku, og íslenzk alþýSa, sem
leiða á í allan Uaftora-„sannleikann“ meS ritum þessum, skilr
eSlilega elcki, hvaS í þessu gríska orði liggr, þó að auSvitað
allir sjái, að hér er í ákefS verið aS reyna til að gjöra krist-
indóinskenuing kirkju vorrar hlœgilega og rífa hana niSr. I
þessum seinasta ritlingi er ráSizt sérstaklega á þrenningarlær-
dóminn, kenninguna um guSdóm Krists, um bœnina, um fyrir-
dœminguna. þaS er veriS aS sýna, aS kenningar kkkjunnar