Sameiningin - 01.01.1888, Síða 1

♦
Mdnað'arrit tit stuffnings kirkju og kristindómi íslendinga,
gejiff út af hinu ev. lút. Jcirkjufélagi ísl. i Vestrheimi.
RITSTJÓRI JÓN BJARNASON.
2. árg. WINNIPEG, JANÚAR 1888. Nr. 11.
Cuðs orðiS, sem vér'höfum fyrir tcxtanú i), ermestallt draumr.
það er gleðilegr, inndæll og blessunarríkr daumr. þaS er
eflaust einhver sá merkilegasti og þýSingarmesti draumr,
sem nokkurn mann hefir nokkurn tíma dreymt. Unglinginn
Jakob dreymir þennan draum, þegar hann er nýbúinn aS k veSja
foreldrahúsin og er kominn á stað út í heiminn eins og annar
einstœðingr. Œskuárin liggja nú aS baki honurn ; með blönd-
uSum tilfinningum leit hann vissulega yfir þau. jiau höfðu far-
iS vel meS hann, en hann hafSi farið nauSa-illa meS þau. Og
sökum þess, hve illa hann hafSi í föSurgarSi fariS að ráSi síuu,
var hann nú svo gott sem flýjandi jraSan burt. HvaS myndi nú
taka viS, þegar út í heiminn var komið ? Yar hugsanlegt, aS
guð myndi nú verða meS honum og hjálpa honum, þegar hann
átti aS fara aS brjótast sjálfr í gegn um lífið, sviftr ást og
eftirlæti móSur sinnar og aðstoð föSur síns,—honum, sem svo
aumlega hafSi sinnt drottins vilja á undan förnum œskudög-
um ? j)aS var ómögulegt annaS en að áhyggja og sorg fyllti
huga hans, þegar hann virti fyrir sér iiðnar œfístundir sínar^
eftir aS föSurgarðrinn var kominn úr augsýn og algjörlega rpvr
óþekktr heimr var allt í kring um hann. A ferS sinni leggst
1) fetta er prédikanin, sem flutt var við kirkjuvfgsluna í Winnipeg 1S. Des.
sllSastl. af T. B. Textinn er 1. Mós. 28, 10-19. Inngangskaflanum, sem endar
með fyrstu greinaskiftum, var ]>6 sleppt, þá er rœðan var munnlega fram flutt.