Sameiningin - 01.11.1890, Blaðsíða 10
—138—
til þess aS fá fiið. Og þú býst ekki lieldr við, að nokk-
urn ti’ma geti að því komið fyrir sjálfum þér, að þú þurf-
ir á frelsara að halda í þessum skilningi. Og þó að ein-
hver segði þér þáð nú fýrir í drottins nafni, að sú tíð
muni þó koma fyr eða síðar, er þú sannfœrist um það, að
þú sért svo mikill syndari, að þér sé ómissanda að eiga
frelsara, þá létir þú líkle'ga slíkan spádóm eins og vind
um eyrun })jóta, sæir ekki neina astœðu til að trúa hon-
um. Eg ætla því í þétta skifti að sleppa jæssu, til þess
að korna moð annað, sem Ómögulegt er fyrir nokkurn mann
ineð ollu viti að vinda sér frá á þennan ■ hátt. þú veizt
af dauðanum sí og æ á ferðinni. þú sér hánn ósýnilegan,
óviðráðánlegan, 1 kaldan og tilfinningarlausan, algjörléga óút-
reiknanlegvi, vera að viimá sitt voða-verk, slífca inanns-
hjörtun, setn elskast, sundr, hrífa börniii frá foróldruhúm,
fóður og móður frá börnunum, bióður frá systur, systur frá
bróður, gjcra liinn grátléga skilnáðinn' á milli þeirra, sem
í drottins nafni ’ háí’a gefiö hvort - ööni höild rg hjai'ta. þú
veizt af honum ákaflega nærid þér, þégar þii liéýrir, að sá
eða sá, sú <‘ða sú, sem þú eitthvað þékkir, liggr lik í þínú
nágrénni. Og því fléiri,'sem þanhig falla, og því lengr sem
!íðr á( iímann, ]?ví ljósará hlýtr þér að vera það, að daúð-
inn er undr nærri sjálfum þér. Er ekkert maunshjarta til,
sem þú í alvövu gdr sa'gt að þú elskir? Ef sVo er, og þú
jafnframt liugsar umdauðann svona nærri þéh og nærri
þessum ástvini þínum, þá hlýtr eitt að liggja opið fyrir
þér: það er þörf á- vissu um það 'fyrir þig, sem elskar, að
dauðinn geti ekki gjört út af við elskuna þína. þér er
þörf á guölegri vissu úm það, að elskan sé sterkari en dauð-
inn. Og ieitaðu nú um alLm heim éftir þeirri trú, þeirri
speki, sem getr gefið þessa vissu. þú iinnur hana hvergi
neraa í vorum kristilega barnalærdómi, þessu úndarlega, en
blessáða biblíu-orði, sem segir frá honum, er koih af himn-
um ofan til þess að líða íýrir sj'irdir liinna seku, til þess
að liugga hina syrgjandi og grátandi, til þess að frelsa fVá
dauðanuin og djöflinum, til þess að gefa 1 syrgjandi elsk-
unni í mannssálunuin von og vissu eilífs lífs. þó svo væri,
sein guð. forði þrr frá að ætla, að þú þyrftir ekki á