Sameiningin - 01.04.1891, Blaðsíða 1

Mánaðarrit til stuð'nings kirkju og kristindómi íslendinga,
gefið út af hinu ev. lút. kirkjufélagi fsl. í Vestrheimi.
RITSTJÓRI JÚN BJARNASON.
6. árg. WINNIPEG, APIIÍL 1891. Nr. 2.
V O R J Ð
i ríki náttúrunnar og riki náffarinnar.
----o-----
Um þetta leyti á árinu komumst vér i'it úr vetrinum.
Samkvæmt gömlu þjóðernislegu tíinatali er vetrinn á ís-
Jandi á enda í þessum mánuði, og samkvæmt lögmáli nátt-
úrunnar er tiann um sama leyti liti í öllum Islendinga-
bj^ggSum í þessari heimsálfu. Vaxtarins og þroskans tíö,
vorið, fer í hönd og er þegar byrja,ð. Visnunarinnar og
dauðans tíð, vetrinn, er að baki voru. Náttúran var í sín-
um vanalegu klakaböndum meðan vetrinn stóð ylir. Nú
losnar liún úr þeim fjötrum með vorhlýindunum. Vér göng-
um nú rétt eins og fram úr dauðanum út í lífið. Vorið
er fyrir eitt stórt ríki náttúrunnar, grasa- eða jurtaríkiðí
upprisunnar tíð. Al’t það mikla ríki rís nú upp frá dauðum.
En vorið kemr líka til vor með upprisuhátíð kristn-
innar, páskaliátíðina, sem heldr á lofti evangelíinu urn sigr
mannkynsfrelsarans Jesú ytír dauðanum. Páslialiátíðin er
vorinu allt af samferða hér á norðrhveli jarðarinnar. í ár
komu páskarnir snemma, nærri því eins snemma og þeir
nokkurt ár geta komið. þeir voru vort fyrsta vorteilen í
ár. þeir boðuðu upprisuna í náttúrunni, sem nú er að
byrja. Og þegar þá grœn grösin springa nú fram úrjörð-
inni og frjóangarnir koma fram á trjánum, og ný lífsteikn
í náttúrunni ylir höfuð mcvta augum voruin hvervetna, þá