Sameiningin - 01.04.1898, Blaðsíða 4

—20—
og hinriar liSnu fcíðar, að því leyfci, sem Messías kemr þar frarn
eins og um hann hafði spáð veiið af spámönnum gainla testa-
mentisins. Markús rifcar guðspjall sitt fyrir Rdmverja, sam-
fcíðarinenn s'na. það er guðspjall hinnar yfirstandandi t'ðar—
frá sjónarmiði höfundarins. Lúkas ritar guðspjall sifcfc fyrir
Grikki og hina ókomnu t'ð. í guðspjalli Jóhannesar er persóna
Jesú Krists sýnd í hennar guðmannlegu dýrð; — það er guð-
spjallið fyrir eilífðina; og í Kristi rennr þar allfc saman í eitt:
Jiðni t'rninn, hinn yfirstandandi t’mi, ókomni tíminn og eilífðin.
Gjörðabók postulanna er saga um íœðing og fyrstu fram-
rás kristinnar kirkju. það er elzta og ágætasfca kirkjusagan,
sem fœrð heíir verið í letr-. því næst koma hin dýrmætu bréf
—pistlarnir—eftir hina miklu postula, tuttugu og eitt að tölu,
hvert um sig með sínu sérstaka marki á sér eftir hinu mismun-
anda innihaldi þeirra. Hin tvö bréf Páls til Tessaloníkumanna
hafa aðallega fyrir umtalsefni endrkomu Krists, sem kristið
fólk á þeirri tíð bjóst svo bráðlega við. Aðalefnið í fyrra bréf-
inu tií Korinþumanna er hin kristilega eining andans í trú,
tilbeiðslu og 1 ífi. í síðara Korinþubréfinu heldr postulinn uppi
vörn fyrir sjálfum sér, hinni postullegu framkomu sinni. Bréfið
til Galata boðar frelsi kristinna manna, sem aldrei má slterða.
í Rómverjabréfinu er auk fleiri annarra lærdóma flutt kenn-
ingin um réttlætinguna af trúnni. Bréfið til Filippímanna
sýnir oss dýrð kærleikans og þann fögnuð trúarinnar, sem
hrósar frægum sigri, þá er útlitið er svo skuggalegt sem verða
má. Brétið til Kólossamanna sýnir einkum Krist sem allt í
öllu. Bréfið til Efesusmanna er pistill uppstigningarinnar,
pistill hinna „himnesku efna“, pistillinn um Krist að því leyti,
sem hann lifir í hinni sönnu, eilífu, almennu kirkju. Bréfið til
Fílemons er fyrsta frelsisskrá þrælanna. Fyrra brétið til Tímóte-
usar og bréfið tiíTítusar eru, samantekin í eitt, bezta handbókin
fyrir presta, sem fcil er. I síðara bréfinu til Timóteusar kemr
postulinn með hinar hlýju ráðleggingar sínar þessum ástfólgna
lærisveini s'num fcil banda; en jafnframfc sést þar svo dýrðlega,
hve fullkominn er sigr kristinnar trúar hjá manni, sem einmana
og af öllum yfirgefinn býsfc við píslarvættisdauða þá og þá. Hið
atlmikla og afar merkilega bréf til Hebrea, sem enginn veifc með
Vjssu hver hetir ritað, sýnir Krist sem endimark og uppfyllin^