Sameiningin - 01.04.1898, Blaðsíða 5

—21—
iögmálsins, sýnir liann aS því leyti, sein hann veitir frelsan þá,
er eilíflega fullnœgir öllum. Jakob postuli ritar bréfið með
hinu andheita alvörumáli um kristið siðgœði. Bréf Pétrs (hið
íyrrn) er pistill vonarinnar, og bréf Jóhannesar (hið fyrsta) er
pistill kærleikans. Og loks koma liinar mikilfengu sýnir Opin-
berunarbókarinnar með hinu háa hugmyndaflugi. }>ví að enda
þótt bók þessi sé eitt af elztu ritum nýja testamentisins, þá
skipar hún þó réttilega sæti allra seinast í biblíunni. Hún er
að efni til hið sjálfsagða niðrlag hins helga ritsafns, síðasti gim-
steinninn, sem greyptr liefir verið inn í brjóstskjöld heimsbók-
menntanna—eins og réttilega má kalla biblíuna. 0g er vér
hugsum um bók bókanna, heilaga ritning, í heild sinni, hljótum
vér þá ekki að segja, að þar sé sá fjársjóðr geymdr, sem öllum
öðrum er meiri? „Myndi nokkur þýðingarmikil spurning vera
til, sem ekki sé veitt úrlausn á í þessum ritum? nokkurt djúp,
sem ekki sé þar kannað? nokkur hæð svo há, að ekki sé þar
komizt þangað upp? nokkur huggun til, sem ckki sé
þar veitt ? nokkurt hjarta, sem þar sé látið ósnortiö?
nokkur samvizka, sem eigi sé þar kölluð til ábyrgðar?“ Vér
getum vissulega tekið undir með mönnunum, sem gáfu oss
biblíuútlegginguna ensku frá 1611: „Séum vér fáfróðir, þá
getum vér fengið fræðslu í ritníngunum ; séum véum vér villtir,
þá hjálpa þær oss til að rata heim; séum vér menn bilaðir, þá
læ-kna þær það, sem bilaninni veldr; séum vér í þungu skapi, þá
veita þær oss ’nuggun ; séum vér máttvana, þá hleypa þær S oss
lífsafli; séum vér kaldir, þá gjöra þær oss heita. Tak og les !
Tak og les ' “
O
— —-------------------
J>ýÖin£ ]>ess og gag’n að vora meðlimr
kiikjnnnar.
Eftír E. Skavuan, prest í Norvegi.*j
TJr 1-ulli. KirMidenáe, Snúið hefir séra Eriðrik .1. Bergmann.
Hér er spurt um „þýðing ]>ess og gagn að vera meðlimr
kirkjunnar". Eg vil ]>á byrja með að draga fram mynd úr riki
náttúrunnar. ]>egar þú gætir að tré, sem stendr einmana, þar
*) Fyrirlestr, sem haldinn var á stiftsfundinum í Björgvin í Oktð-
ber 1897 til að innleiða umrœður um [>etta efni.